Slapjes

De week weer door gekomen. Het was me wel een weekje als ik er op terug kijk. Het was ook lang niet altijd even eenvoudig of leuk. Er was veel te regelen en corrigeren en dat kost tijd en energie die je gewoon ergens anders voor wilt gebruiken. De laatste dagen bemerk ik toch een kentering. Niet dat het zo verschrikkelijk hard vooruit gaat, maar merk wel dat we tenminste allemaal wel weer hetzelfde willen. Het belang van Gretha en haar herstel is toch het belangrijkste. Zelf is ze ook wat rustiger geworden en dat is toch veel prettiger voor iedereen in de omgang. De klachten zijn nog lang niet weg. Ze heeft nog steeds veel pijn aan haar benen. Ook de kramp wil maar niet weg. Gaat ze 2 minuten zitten, dan is het al mis. Dat is wel 1 van mijn doelen om er volgende week iets meer over te willen weten. Nu zeggen ze nog steeds dat ze niet weten hoe het komt of waar het vandaan komt. Het lijkt me dan, als het al zolang duurt en niet weg wil gaan, dat je wilt weten wat het is of wat de oorzaak is. Een mooie uitdaging volgende week. Vanmiddag en vanavond weer de therapeut uitgehangen, maar ook de bezorgde echtgenoot. Dat is toch eigenlijk mijn rol, maar iemand zal toch ook met haar moeten lopen. Ze is nog heel erg slap op de benen en nog lang niet stabiel genoeg om dat zelf te kunnen. Je moet haar meer dan alleen ondersteunen tijdens het lopen. Ze was vandaag ook al "lopend" naar het toilet geweest en waarschijnlijk gaat volgende week eindelijk die vervelende katheter uit. Misschien zorgt die wel voor de kramp. We zullen het zien, maar gaan nu eerst lekker van het weekend genieten.

We leven allen onder dezelfde hemel, maar we hebben niet allen dezelfde horizon.

Fijn weekend