Medeleven

Het is onvoorstelbaar hoe veel mensen al weer een kaartje hebben gestuurd sinds Gretha bijna 4 weken geleden is gevallen. In deze maatschappij die aan het verharden is, maar waar wij zelf ook deel van uit maken, doet het ons erg goed om te zien en te horen hoeveel mensen er met Gretha maar ook met mij mee leven. Dat tonen ze door een kaartje, ze vragen hoe het gaat als je boodschappen doet, gaan op bezoek, lezen de weblog, bellen of op wat voor manier dan ook.

De weblog bijvoorbeeld is sinds juni vorig jaar al ruim 11.000 keer bekeken. Dat is volgens mij voor een prive blog een ongekend hoog aantal. Er komen ook nog steeds nieuwe bezoekers bij en het aantal kaarten groeit gestaag. Ik moet de 1e kaarten al weer uit de Voord mee nemen omdat het bord al weer vol is. Het weekend is bijna afkicken, want dan komen er geen kaarten. De weblog is voor mij een manier om het vanaf me af te kunnen schrijven, maar vooral ook om iedereen te informeren over het wel en wee van Gretha. Ook kan ik voor een deel mijn frustraties en ongenoegen kwijt. Het is lang niet voldoende, want als je ergens niet mee eens bent heeft het geen zin om het op te schrijven, maar moet je proberen het te veranderen. Dat voelt trouwens wel als klein duimpje tegen de reus. Ik loop er echter niet voor weg, want ik vind nog steeds dat het beste niet goed genoeg voor haar is. Blijkbaar moet je ze blijven prikkelen en dat doen we dan ook maar. Het was een rustig weekend, waarbij we steevast geprobeerd hebben toch het rondje te blijven lopen als ik op bezoek ben. Je hebt dan wel medewerking nodig, want met een los hangende katheter is het erg moeilijk lopen. Het gaat verder wel redelijk goed. Met goede ondersteuning kunnen we het rondje om het toiletgedeelte volbrengen al is ze ook dan erg bang om te vallen. Ze is er nog lang niet aan toe om in de huiskamer te gaan zitten, dus haar wereldje is wel erg klein op dit moment. Ook moeten we proberen toch ook de draad voor de behandeling van de linker hand weer op te pakken. Dat gaat anders niet goed komen. Het weekend zit er weer op. Hoop dat mijn rug een beetje gaat opknappen we moeten maar eens kijken hoe het komende week gaat. Zalf bestellen en blijven smeren dames.

Nooit de moed opgeven 
ook al is het soms zwaar
De kracht om verder te leven 
zeker met en voor elkaar!

Tot morgen