Vanmiddag lag er nog een klein zielig vogeltje op bed met heel veel pijn en wanhopig omdat ze het niet meer zag zitten. We hebben aan het eind van de middag een gesprek gehad met de arts en er blijkt overleg te zijn geweest met het pijnteam. Er is besloten om te grijpen naar, wat zij noemen, een paardenmiddel(esketamine). Verder is gebleken dat de anesthesist de zenuwblokkade volgende week niet durft te doen, omdat de combinatie met de gebruikte medicijnen te gevaarlijk is. Het was eigenlijk de bedoeling om het medicijn morgenvroeg middels een infuus aan te sluiten, maar om 16:45 werd ze opgehaald en om 17:15 was ze weer terug op haar kamer met een infuus. Het effect was bijna gelijk merkbaar. Een groot deel van de pijn was verdwenen en ook de stemming veranderde met de minuut. Ze kreeg steeds meer babbels en met het bezoekuur had ze weer het hoogste woord. Op de recovery, waar ze het infuus hebben aangebracht, werd ze ook al direct herkend als diegene die na de operatie geen moment haar mond stil hield. Het is de bedoeling dat het infuus 4 dagen aangesloten blijft. Ook hebben ze een speciaal zalfje (?) uit Rotterdam laten komen om haar bilspier meer te laten ontspannen. Als het infuus er af gaat is het de bedoeling dat ze gaat revalideren of reactiveren. Ze zou dan ook een tijdje pijnvrij moeten zijn. Het revalideren zou dan in de Vogellanden kunnen gebeuren en reactiveren zou in de Voord kunnen, maar misschien ook in de Klimop te Harderwijk. Het is maar net hoeveel kan ze aan en waar is plek. De Vogellanden is wel weer erg zwaar. Zou ze dat aan kunnen? De arts in het ziekenhuis denkt van niet en adviseerde reactivering. Morgen zullen we er wel meer over horen. Het zou dan maar zo kunnen dat ze na het weekend het ziekenhuis kan verlaten.
Een ongeluk zit in een klein hoekje, het geluk zit in de rest.
Tot morgen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten