Het is nu wel ff mooi geweest.

Ik wist niet dat we zo'n grote rugzak hadden. Vaak zeg je of vraag je of het emmertje al vol is, maar in dit geval en bij deze temperaturen praat ik liever over een rugzak. We hebben de afgelopen tijd, en dan met name Gretha, het nodige voor de kiezen gehad.  Gisteren al gemeld dat ze was opgenomen en dat de scan uit wees dat ze geen infarct had gehad, maar de pijn bleef.

Vandaag is er daarom een foto gemaakt van haar heup en daarop was te zien dat die gebroken was. Aan het eind van de middag is ze daaraan geopereerd. Dat was wel weer even spannend gezien de historie. Denk aan haar dystrofie aan hetzelfde been en het CVA van afgelopen zomer. Nu kregen we al snel te horen dat we geen keuze hadden tussen wel of geen operatie. Zonder operatie was het nooit meer op dat been kunnen staan. Dat is dus geen keuze.

De operatie is gelukkig goed verlopen en er  zitten drie schroeven in om de boel bij elkaar te houden. Als ze er geen last van krijgt kunnen die ook gewoon blijven zitten. Ze was goed helder en had al weer het hoogste woord. Dus de "ouwe" Greet was al weer een beetje terug. Nu maar hopen dat er geen complicaties optreden en dan gaan we langzaam aan maar weer vooruit kijken. Ik hoop nu echt dat de rugzak vol genoeg is en dat we nu alles wel gehad hebben. Alle hulp van de komende dagen, die in het overzicht stond, is dus niet nodig omdat ze nog in het ziekenhuis ligt. Zo gauw er weer hulp nodig is zal ik het melden.

Het leven is leiden en pijn hebben totdat je alle pijn hebt gehad.

Tot morgen