Niet veel wijzer

Ik noem het echt een verloren dag. Er is niets gebeurt en niemand heeft iets gedaan om de pijn te verlichten of uit te zoeken waar die pijn nu vandaan komt.. Wel hebben ze gezegd dat ze er van uit gaan dat er niets meer gebroken is, maar wat ze niet weten is hoe het er in haar rug uit ziet. Volgens het dossier zou daar niets gebroken zijn, maar ze geeft aan wel meer pijn te hebben. Het zal dan wel een kneuzing zijn zeggen ze dan. Ik weet uit ervaring dat kneuzingen erg veel pijn kunnen doen en in combinatie met de dystrofie en de hernia zou dat best de oorzaak kunnen zijn van de hevige pijn.

Ik denk echter wel dat het belangrijk is om nieuwe schade echt uit te sluiten, want ik vindt niet dat ze normaal reageert op bewegen en pogingen om het bed uit te komen. Dan gilt ze het namelijk uit van de pijn. Morgen heb ik een gesprek met de zaalarts en dan zullen we hopelijk horen hoe nu verder of wat er precies aan scheelt. Waar ze nu ook al over aan het nadenken zijn is wat er moet gebeuren als ze het ziekenhuis moet verlaten. Ik vind het echter belangrijk dat eerst de pijnbestrijding moet plaats vinden en daar zal toch een beslissing over genomen moeten worden ivm het stoppen van een medicijn. Aangezien dat enige risico's mee zich mee brengt moet dat dus niet voor niets zijn. Daarna kunnen we ook ondervinden of de pijn, die ze nu nog heeft, voor het grootste deel komt uit de rug of dat er toch nog iets anders aan de hand is. Op dit moment kunnen we niets anders doen dan de moed er maar in houden en hopen op betere tijden.

Moed is niet vrij zijn van angst. Het is bang zijn en toch doorgaan.

Later.