Het was vandaag een bijzondere dag. Er moesten weer kraaltjes aan de ketting gemaakt worden. De therapeut was zeer tevreden en vindt het zeer bijzonder hoe creatief ze is met 1 hand. Bij het sporten moest er met een bal overgegooid worden. Ook dat ging goed en het blijkt dat het balgevoel goed was. Zowel zittend als staand gedaan. Maar de climax kwam na de middag. Al een tijdje vroeg ze of er niet geoefend mocht worden met de krukken. De 1e keer ging het goed mis met 2 krukken. Vandaag werd er met 1 kruk geoefend. Dat ging bijzonder goed. Op de gang heeft ze gelopen van haar kamer naar de huiskamer. Nog niet geheel zelfstandig en stabiel, maar dit is echt een grote stap vooruit. Morgen is er overleg wat er nodig is om komend weekend thuis te kunnen slapen. Dus ook dat ziet er goed uit.
Verder hadden we vanmiddag een afspraak in het ziekenhuis bij de vaatchirurg. Wij hadden al zoiets, van wat moeten we (nu) daar doen. Die zelfde vraag stelde hij ons ook. De afspraak was gemaakt door de neurochirurg. Afgesproken om na het vaatonderzoek nogmaals een afspraak bij hem te maken. Zonde van de tijd. Liep bijna een uur uit. Agendabeheer blijft overal lastig. Ik zal het maar niet meer hebben over de pijn in de benen. Als daar wijzigingen in optreden kom ik er weer op terug, maar vooralsnog verandert dat niet. De pijn scheuten in de linkerarm houden ook aan. Misschien ook wel een goed teken. Het is lastig om de knop zo maar om te zetten, maar het lijkt toch dat we de goede kant op gaan. Echter we moeten niet te vroeg juichen, maar Gretha laat wel zien dat met veel wilskracht en doorzettingsvermogen veel mogelijk is.
Piekeren is de verkeerde kant op fantaseren.
Goed slapen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten