Therapiedag en een "optreden" van het zanggroepje. Vanmiddag was het voor mij al wel duidelijk. Ze was erg moe. Op zich viel het programma wel mee, maar blijkbaar is zo'n relatief rustige dag toch vermoeiender dan wij kunnen bevatten. Proberen bewging te krijgen in de linker arm valt erg zwaar. Morgen gaat de ergotherapeut ook aan de slag met die arm. Kijken wat er met hulpmiddelen gedaan kan worden. De zanggroep heeft ook haar best gedaan en met liedjes als "ik hou van Holland" en "eerbied voor jou grijze haren" (hoe zouden ze het weten) zorgde er voor dat er in de huiskamer vrolijk nagebabbeld werd. Tenslotte is er afgesproken om komend weekend het weekendverlof uit te breiden met een overnachting. De evt te verwachten problemen zijn besproken en het groene licht ging aan.
Wees niet bang om langzaam voorwaarts te gaan, wees alleen bang om stil te staan.
Tot morgen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten