Heel frappant dat wanneer Gretha een slechte nacht heeft gehad, blijkt dat ik ook een slechte nacht heb gehad. Het was weer zo'n nacht waarin die hersenen alleen maar aan het malen zijn. Toen ik wakker werd had ik het gevoel of ik het weet niet wat had gedaan. Helemaal uitgewoond. Niet fijn. Daarna hoor je vanuit Zwolle bijna dezelfde berichten. Ze had weer gedroomd en ik lag weer op de tafel. Geen wonder dat ik zo slecht slaap. Ze was bij de verschillende therapieën erg verdrietig. Bij de fysiotherapie toch nog wel een paar minuutjes op de hometrainer gezeten. Het verdriet kwam door de zere benen, maar ook nog steeds door de beroerte. Het moet nog steeds een plekje krijgen en dat is nog niet gebeurt. Een stukje aardbeientaart bracht enigszins afleiding. Het leitje met daarop Donja als waakhond is klaar. Of hij een geschikte waakhond is betwijfel ik, maar het is mooi geworden en ze is er ook erg trots op. Het moet maar een mooi plekje krijgen. Vanavond komen Jan en Dirkje, onze vrienden uit Wezep, op bezoek. Dikke tranen, ook van verdriet, maar ook zeker van blijdschap rolden vanavond over de wangen van Gretha. Het was weer even een gezellig moment in de Vogellanden waar de stemming zo snel kan wisselen.
Morgen zijn we weer een paar uurtjes samen thuis. Ik hoop dat het weer ons gunstig gezind is we er lekker van kunnen genieten.
Tot slot een stukje van Toon Hermans
je hebt iemand nodig
stil en oprecht
die als het erop aan komt
voor je bidt en voor je vecht
pas als je iemand hebt
die met je lacht en met je grient
dan pas kun je zeggen:
ik heb een vriend
Slaap lekker, tot morgen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten