Vandaag een drukke dag gehad. Tijdens de meeloopdag komen bijna alle disciplines aan bod. De nadruk vandaag lag echt in het laten zien wat er zoal gebeurt tijdens de therapie. Bij de gesprekken is het behandelplan besproken en werd er geëvalueerd. Tijdens de evaluatie kwam de sterke wil van Gretha naar voren als iets positiefs, maar ook heeft dit een negatief effect gehad op het revalideren. Te snel willen en de lat te hoog leggen schept verkeerde verwachtingen bij je zelf en anderen. Te lang blijven hangen in de dingen die je niet kunt is niet goed, maar heel begrijpelijk. Afgesproken is om de komende tijd veel bezig te gaan met leuke dingen, maar ook met dingen die kunnen verbeteren. Het waren nuttige, niet altijd leuke, gesprekken voor beide. Belangrijk is om de vragen waar je geen antwoord op krijgt of kunt krijgen achterwege te laten en vooruit te kijken. Dat zal eerst niet zo eenvoudig zijn, maar we moeten het wel proberen. Gretha is vandaag ook te lang blijven hangen in het verdriet van gisteren. Dat werd later op de dag wel beter, maar toen was het programma al bijna afgewerkt. De pijp is leeg aan het eind van de dag en ik wist niet dat therapie voor haar zo vermoeiend kon zijn. Dat is wat ik vandaag ook geleerd heb.Vanavond kwam het goedehumeur weer langzaam terug en kwam ook de lach weer op haar gezicht. Toen ze vanavond tegen mij zei dat mijn ogen ook weer begonnen te glimmen was dit een mooi einde van deze zware maandag.
De maat van de liefde is liefde zonder maat.
Tot morgen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten