Vandaag was het hoogtepunt het rijden op de scootmobiel. Eerst naar de logopedie, daarna een ritje op de scootmobiel, nog wel binnen, maar het begin is er. Boodschappen hoefden er nog niet gedaan te worden. Ten slotte moest er een stukje geschreven worden. "De appel valt niet ver van de boom". Volgens eigen zeggen geslaagd met vlag en wimpel. Zonder schrijffouten. Ook het praten gaat weer een stukje beter. Jammer dat de pijn nog niet minder is geworden. Dat blijft toch een heel vervelend iets. Morgen de laatste dag van deze week. Weinig therapie alleen morgenmiddag. Fysiotherapie, ergotherapie en activiteitentherapie. Druk zo vlak voor het weekend. Zaterdag en zondag weer een paar uurtjes naar huis.
Het is in het weekend erg rustig, dan is thuis zijn wel lekker. Zo het was een latertje. Voelen ons er al een beetje thuis.
Het krachtigste medicijn voor ellende is loslaten
Tot morgen
waarheid als een koe,maar kan zo verrekt lastig wezen
BeantwoordenVerwijderen