Onvoorspelbaar

Gretha is weer terug naar de Voord en ik ben weer alleen thuis. Het weekend samen zit er weer op. Het was  een bewogen weekend. Zoals uit het stukje van vrijdag op te merken was, was het een niet eenvoudig weekend. Ik heb denk ik veel geleerd. In ieder geval moet je, denk ik, ten alle tijde proberen zelf het heft in handen te houden. Pas dan heb je kans op controle. Ik zou anders ook niet weten hoe ik het moet doen. Er waren vaak momenten dat ik het helemaal niet zag zitten. Dit weekend komt zeker voor in het rijtje van zware weekenden. Wat had ze veel aandacht - en ook verzorging nodig. Er gingen ook nog wel weer een aantal dingen goed fout, niet met echte gevolgen, maar ik kreeg er wel weer extra veel werk door. Was het dan niet leuk. In tegendeel, het was best leuk. Het weer was prima en we hebben het best gezellig gehad. Weekend afgesloten met waarschijnlijk de laatste bbq van 2011. Ook therapie gedaan , scootmobieltraining. Ik had in de tuin een parcours uitgezet en Gretha fleurde helemaal op toen de scootmobiel van stal

kwam. Het was maar goed dat er schijfjes lagen en geen breekbare dingen, want menig schijfje, meestal links, werd bij het voorbijgaan geplet. Dat ging dus niet echt goed. Volgens Gretha ging ook niet alles fout en daar heeft ze ook weer gelijk in. Het is echter nu nog niet vertrouwd dat zij met de scootmobiel de openbare weg op gaat. Bij het opruimen van de schijfjes kwam ze in haar enthousiasme nog weer te vallen. Gelukkig meer schrik dan schade. Morgen gaat de scootmobiel naar de Voord en kunnen ze er daar ook mee oefenen.

Verlangen, angst en hopen drijven ons eeuwig voorwaarts.

Tot morgen