Het 3-gangen menu weer achter de kiezen. Het weekend weer achter de rug en Gretha weer terug naar de Voord. Ze had er geen zin in, maar het is nodig. We moeten er maar op hopen dat het herstel voorspoedig gaat en dat ze snel weer "gewoon" thuis kan zijn. Het grootste probleem is denk ik haar linker arm/hand. Al vind ik wel dat de hand steeds vaker ontspannen voelt. Het moment waarop ze weer gecontroleerd de hand open en dicht kan doen zal (hopelijk) steeds dichterbij komen. We hebben er een lekker relaxt weekend van gemaakt. Weinig spannends gedaan. Gretha heeft weer een aantal momenten heerlijk genoten op het waterbed. Dat waren dan ook even mijn eigen momenten. Ook kan ze zich steeds beter redden bij het naar de wc gaan. Dat gaat ook steeds iets beter al heeft zij in de meeste gevallen nog wel hulp nodig. Zaterdag was weer zo'n dag dat er toch vaak een beroep op mij gedaan werd. Het lopen door het huis is ook steeds minder een probleem. Zo boeken we toch steeds iets vooruitgang al gaat het ons, en dan met name ook haar, niet snel genoeg. We lopen wel nog tegen de beperkte zelfredzaamheid aan, maar daar zijn ze in de Voord druk mee bezig.
Tijdens de wakkere momenten o.a. samen aan het knutselen geweest. Ik kom toch de fijne motoriek die Gretha wel heeft, tekort. Dat gepriegel is voor mij erg lastig, maar dat laat ik dan maar aan de specialist over. We hebben toch een paar dingen af kunnen maken. Het is een leuke tijdsbesteding, waar je heerlijk rustig van wordt. Toen we vanavond aankwamen zijn we lopend naar boven gegaan. Zij op 1 kruk, en wij hand in hand naast elkaar. Dat is heel erg lang geleden dat we zo samen gelopen hebben. Een bijzonder mooi moment zo bijna 5 maanden na het infarct.
De gelukkigste mens is degene die het denkt te zijn. Wij denken het vandaag te zijn.
Op naar weer een week De Voord.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten