Vandaag geen therapie, want de therapeut was vrij. (?) Was ze in het weekend bijna niet uit bed te krijgen, vanmorgen belde ze de verpleging om te vragen of ze haar misschien vergeten waren. Hoe kun je haar nu vergeten. Dat was dus ook niet zo, maar omdat er toch geen therapie was hebben ze haar maar lekker laten liggen. Ze lag per slot van rekening zo lekker te slapen. Ze was zo laat uit bed dat het ontbijt al bijna opgeruimd was. Er was nog wel een plakje ontbijtkoek te krijgen. Ze had weer een vervelende nacht gehad zei ze. Liggen nadenken en heel verdrietig geweest om alles wat ze op dit moment moet missen. Vanavond eerst bij de dans demonstratie staan kijken en daarna allerlei leuke, maar ook wel minder leuke momenten opgehaald van vroeger. Verbazingwekkend dat ze dat nog allemaal weet. De mooie momenten overheersen gelukkig. Het was al laat toen ze naar bed ging en ik hoop dan maar dat ze nu ook eens een goede nacht heeft. Morgen weer een spannende dag.
Alles wat een begin heeft, heeft ook een einde. Sluit daar vrede mee en misschien komt dan alles goed.
Tot morgen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten