Dat was wat ze vanavond zei. Ze ging niet meer verhuizen of het is naar huis. Naar haar jongens zoals ze dat zegt. De kop is er weer af. Altijd lastig na het weekend om je draai weer te vinden. Vandaag was er weer genoeg te doen. Beginnen met ADL training, douchen en aankleden etc. Vanmorgen al heel vroeg verdrietig omdat ze het even niet ziet zitten. Daarna onder de douche en zo goed en zo kwaad proberen je zelf te redden. De therapeute vond het goed gaan, maar zo kritisch als ze is, vond ze het nog niet zo goed gaan. Dat kan ik onderschrijven. Niet dat ik er bij was, maar heb haar in het weekend wel meegemaakt. Ook daar werd ze weer even verdrietig van. Ze vond het ook erg wat er in het weekend is gebeurt en dan met name wat er mis is gegaan. Moest haar verhaal nog weer even kwijt. De fysio had weer de rollator van stal gehaald om een stukje te lopen. Handig apparaat, geeft stevigheid en balans en het is een mooie manier om meerdere dingen tegelijk te trainen. Nu wordt ook de linkerarm gedwongen om iets te doen en zal daardoor steeds sterker worden. Ook kun je op je rollator gaan rusten als dat nodig is, of je koffie of bord met eten verplaatsen. De ergo heeft ook volle aandacht voor het verbeteren van de linkerarm/hand functie, dus iedereen doet erg zijn/haar best om er voor te zorgen dat ze te zijner tijd weer naar huis kan. Verder kregen we het advies om ook in het weekend een agenda te maken en elke dag gewoon rust momenten te plannen. Dit geeft duidelijkheid en misschien kun je daarmee wel de problemen, zoals die zich afgelopen weekend voor deden, voorkomen.
Het is voor ons belangrijk om goede gedachten te hebben, want wij worden wat wij denken.
Tot morgen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten