Wat een verschil

Vanmiddag hebben we een gesprek gehad in de Voord met de arts, verpleging, maatschappelijk werk en psycholoog. We hebben beide onze zorg uitgesproken over hoe het tot nu toe is gegaan. Er was van Gretha geen vertrouwen meer in de verpleging, want de verpleging is ook niet in alle gevallen haar afspraken nagekomen. Ook Gretha had meer ongemakken dan voorzien en daardoor stagneerde de revalidatie te veel. Er zijn over en weer nogmaals goede afspraken gemaakt die ook voor beide haalbaar kunnen zijn. Vanmiddag en vanavond heeft ze in de huiskamer gegeten en dat ging redelijk. Ze was nog wel erg ongeduldig en kreeg ook weer van die krampaanvallen en dan moet ze ook gelijk weg. Vanavond had ze zo'n last van de katheter dat die er al is uitgehaald in plaats van morgen. Ze knapte hier gelijk van op. Heeft in de rolstoel gezeten en is voor het eerst even beneden geweest. Er was een optreden van de Meulezangers.

Ik denk dat ze er zo ongeveer een uurtje uit is geweest. Niet helemaal zonder problemen, maar het is in ieder geval een goed begin. Ik ben trouwens nu, na gebruik van de rolstoel, nog niet tevreden over de rolstoel. Morgen maar eens even achter aan bellen. Verder gaat ze de rest van de week ook proberen om in de huiskamer te eten. Een beetje onder de mensen komen leidt ook af en is misschien wel leuk.

Als je blijft staren naar de plek waar de zon onderging, zal je hem nooit meer op zien gaan.

Tot morgen