Pluk een roos, zet hem op je hoed, dan is morgen alles weer goed.
Maak van je hart geen moordkuil. Zeg wat je er van vindt, want dat kan erg opluchten. De laatste tijd gebeurt dat m.i. echter te vaak. Vanmiddag was ze, vond ik, erg helder en goed gemutst. Toen ik kwam zat ze nog in het inloop atelier en dat is wel haar plek. Daar voelt ze zich op haar gemak. Vanavond kwam ik met een lekkere frikandel, maar eerst was ze nog stoom aan het afblazen. Ze was in staat om het opzit schema te verscheuren,
want ze vindt het onterecht dat ze elke keer wordt herinnerd aan dat schema, terwijl ze elke keer weer moet vragen of ze haar been in willen smeren. Wij proberen op een praktische manier invulling te geven aan het meer uit bed komen, door in ieder geval de etenstijden te benutten voor het uit bed komen. Ook het bezoek aan het inloop atelier is zo'n moment en na het avondeten pakken we ook een moment om even naar de huiskamer of beneden te gaan.. Als je dan ook nog de therapietijden er bij telt is ze toch al een mooi poosje per dag uit bed. Je kunt ook niet alles in één keer. Zoiets moet je opbouwen. De frikandel heeft ze in ieder geval lekker op zitten peuzelen toen ze weer iets rustiger geworden was. Vandaag ook voor het eerst sinds lange tijd weer eens een douchebeurt gehad. Dat zal lekker gevoeld hebben. Ze zag er een stuk beter uit dan de afgelopen dagen. Niet zo suf en ook de ogen stonde weer helder. Verder was ze het merendeel van de tijd ook best opgewekt, behalve onder het stoom afblazen. Het gaat denk ik de goede kant weer op en volgens mij staat ze weer klaar om de berg op te klimmen. Het dal lijkt ze verlaten te hebben.
Bijna alles wat je doet is onbelangrijk, maar het is erg belangrijk dat je het doet.
Groet
Geen opmerkingen:
Een reactie posten