Afgelopen nacht was het weer hommeles op kamer 123. Gretha belde weer een aantal keren en er kwam niet snel genoeg hulp opdagen. Ja en dan weet je dat het mis kan gaan. Het was dus geen goede start van deze dinsdag. Hoogtepunt van de dag was ditmaal niet het inloop atelier, maar de therapie. Ze heeft voor het eerst zonder hulp een klein stukje gelopen. Gisteren had ik al het gevoel dat ze wat stabieler was en dat heeft ze dus vandaag laten zien.
Natuurlijk moest ze vanmiddag wel naar het inloop atelier, want de klus van vrijdag moest nog afgemaakt worden. Verder heeft ze een paar mooie kaarten gemaakt voor de verkoop en die zijn te vinden in de winkel van de Voord. Het mozaïek werk, waar ze vrijdag aan begonnen was is ook af en ook dat is achter gebleven in het atelier ter versiering van de diverse ruimtes in de Voord. Zo heeft ook dat nog enige nut. Alle inspanningen eisten vanavond echter haar tol. Ze was erg moe en een beetje nukkig. Niet leuk voor ons die op bezoek waren, maar natuurlijk waren we meerl trots op die eerste pasje dan. Dan mag je van mij best even nukkig zijn.
De dingen die ons gelukkig maken, maken ons wijs.
Tot morgen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten