Zo'n weekend stelt niets meer voor. Het is weer voorbij voor dat je het goed en wel door hebt. Het moment wat ik dan voor me zelf wil hebben op de zaterdagmiddag werd een beetje overschaduwt door het feit dat Gretha een aantal keren belde met de vraag of ik er al gauw aan kwam, terwijl ik toch duidelijk had aangegeven om pas na het avondeten op bezoek te komen. Misschien moet ik de volgende keer vragen of er iemand anders op zaterdagmiddag een bezoekje kan brengen in de Voord. Ze is nu ook wel heel erg lang alleen. Ik wil echter wel proberen om dit ene moment van de hele week voor mezelf te blijven houden.
De afgelopen week stond uiteraard in het teken van de zalf, maar ook in het weer naar het inloop atelier gaan. Ze heeft elke mogelijkheid, ondanks haar fysieke problemen, gebruikt om daar heen te gaan. Ze weet hoe ik er over denk dat ze daar zo lang blijft zitten en om dan vervolgens de rest van de dag niet meer in staat te zijn om nog even in de stoel te kunnen zitten. Ze is erg bang dat we haar dat af gaan pakken om ook de rest van de dag te kunnen opzitten. Dat doen we natuurlijk niet, maar een betere balans zou wel gewenst zijn. Het resultaat van een weekje creatieviteit mag er trouwens wel zijn.
Met de Pasen in aantocht is het logisch dat er paas-decoraties gemaakt worden. De creatieve geest is echt nog wel aanwezig en dat geeft haar toch op de één of andere manier ook wel positieve energie. Ze praat er ook heel erg enthousiast over. Dat houden we er zeker in en de komende week gaan er maar weer keihard tegenaan op alle fronten.
Alles wat een begin heeft, heeft ook een einde.
Sluit daar vrede mee en alles komt goed.
Tot morgen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten