Fysiotherapie vanmorgen werd afgelast. Verslapen of gewoon te laat. Misschien wel bescherming vanwege het drukke programma en de toch nog steeds zere benen. Na terugkomst gisteravond toch wel een zeer indringende evaluatie gehad. Totaal onverwachts en daarom denk ik wel goed. Meer gesproken vanuit het hart dan vanuit het verstand. Belangrijk om heel realistisch te blijven denken en jezelf geen worst voor te houden, waar je straks toch niet van mag snoepen. Het heeft mij in ieder geval bezig gehouden. Niet direct dingen opgelost, maar wel weer (of ik dat al niet deed) aan het denken gezet. Vandaag was het moeizaam. Toch nog een keer fysiotherapie waarbij er buiten gelopen is. Wel zwaar, maar ook leuk. De benen konden haar bijna niet meer dragen aan het eind van de dag. Bij de activiteitentherapie weer bezig geweest met het borduren van een kaart. Heel knap hoe ze dat kan met 1 hand al zegt ze zelf dat ook de linker aan het werk is gezet. Bij de ergotherapie wordt er meer gekeken naar wat ze nog wel zou kunnen . Dat is ook eigenlijk wat ze zelf het liefst wil. Hoewel ze het liefst naar huis wil. Vanavond was ze wel aardig opgewekt en weer heel druk aan het woord. Het lukte niet om ook maar even haar mondje dicht te houden. Zelfs in de huiskamer, vlak voor het slapen gaan, had ze nog het hoogste woord. Is wel gezellig en thuis is het wel stil. Morgen heeft ze weer een drukke dag. De dag begint rustig, maar daarna gaat het los. Ik hoop dat ze het vol houdt.
Ik heb geen hart van zilver, geen hart van goud, maar een hart dat van je houdt!
Slaap lekker
Geen opmerkingen:
Een reactie posten