De Voordgang

Het was vandaag niet alleen de dag van veel therapie, druk programma dus, maar ook de dag waarop het voortgangsgesprek zou plaats vinden. Er is, zo werd mij telefonisch medegedeeld, nog geen beslissing genomen over een evt. ontslag uit de Vogellanden. De komende 2 weken zal er heel nadrukkelijk getest worden door de ergotherapeuten of het veilig en verantwoordt is als ze naar huis gaat. Vandaag waren er 2 logopedie sessies en bij beide kreeg ze te horen dat dit de laatste sessies waren voor haar. Dat is natuurlijk mooi. Heeft ze daar in ieder geval de doelstellingen gehaald. Een nieuwe handmaster zorgde wel gelijk voor resultaat. De vingers gaven weer een teken van "leven". Ga zo door. Tenslotte in de sporthal een partijtje bowling of was het kegelen of een combinatie. Het ging in ieder geval ook goed en het was leuk. Na een vermoeiende dag ging het gesprek natuurlijk over het voortgangsgesprek wat zeker a.s. donderdag een vervolg zal krijgen bij de maatschappelijk werkster. Het is een lastige keuze. Ze weet dat ze nog niet naar huis kan, vindt de therapie erg zwaar, (te) weinig rustmomenten, heimwee naar huis en een hekel in Zwolle. Aan de andere kant bang voor overplaatsing naar een verpleeghuis, waar de therapie minder zwaar is, meer rust hebt, waarschijnlijk dichter bij huis, dus voor ons (familie en vrienden) een heel stuk makkelijker met als uiteindelijk doel weer naar huis. Ik vond het een heel zware avond. Dan breng je haar naar bed en ga je naar huis komt er een jengelende hond naar je toe. Dat kun je dan helemaal niet gebruiken. Je telt wel 10x tot 10, maar als je dan die grote trouwe ogen van je vriend ziet, bedenk je dat hij er ook niets aan kan doen en ga je er toch maar uit. Kom je gelukkig ook nog weer de buurman tegen die ook met de hond loopt en kun je toch weer een stukje van je verhaal kwijt. Dat lucht wel een beetje op. Ik heb zelf ook het advies gekregen om mensen te zoeken waar je alles mee kunt delen en je verhaal echt kwijt kunt. Dat valt echter nog niet mee.

Je kunt de zee niet oversteken door alleen maar naar het water te staren……

Veel wijsheid en tot morgen