woensdag 24 augustus 2011

Dat was even schrikken

Zijn al weer over de helft van deze week. Tijd gaat snel als je druk bent. Vanmorgen begon de dag met een bezoek van de arts. Gretha kreeg gelijk een compliment van de arts. Die vond dat het erg goed ging. Dat is ook wel anders geweest. Daarna was het weer tijd om de tafel te poetsen bij de ergo. Wat zal het daar schoon zijn. De fysiotherapeut was ook erg tevreden en ze kreeg de mededeling mee, dat ze alleen, op 1 kruk, van haar kamer naar de huiskamer mag lopen. Dat is dus weer een stapje voorwaarts. Dat er nog steeds geen reden is om te juichen bleek al vrij snel na de middag. Ik had haar aan de telefoon en ze gaf aan neer te leggen omdat ze naar de wc moest. Toen ging het fout.  De rolstoel stond niet op de rem en schoot onder haar weg, waardoor ze op de grond viel. Ze kon gelukkig nog bij de bel komen, zodat de verpleegster haar snel kon helpen. Er werd gelijk weer een stapje terug gedaan. Wel is het gelukkig goed afgelopen, dus we gaan vol goede moed verder. De therapie ging ook door. Rondje lopen in de sporthal, slalommen tussen pionnen, blokjes van de grond pakken, het ging allemaal prima. Afsluitend een paar tegeltjes plakken bij de activiteiten therapie en toen zat de lange dag er weer op. Eten, visite en dan in het mandje tussen de kussens. We moeten het maar rustig afwachten hoe het zich allemaal gaat ontwikkelen en wat er ons allemaal nog te gebeuren staat.

Komt tijd, komt raad.

Groet en welterusten
(Bijna 4000 keer bekeken)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten