De dag begon met spiegelbeeld, vriendschap is een illusie, tulpen uit Amsterdam en kom mee naar buiten allemaal. De zanggroep mocht haar kunsten weer tonen. Deze therapie vindt ze leuk en kost haar ook minder moeite. Daarna fysiotherapie. Dan moet er weer echt gewerkt worden. Nu was het de beurt aan de linkerarm. Hoop dat dit beter valt dan het gemeur aan het linkerbeen. Ook 's middags bij de ergotherapeut aandacht voor de linkerarm. Proberen pluimpjes op te pakken en te laten vallen in een mandje. Dat gaat nog niet echt goed. Het is nog lastig om ze weer los te laten. Blijven oefenen dus. Het lezen gaat steeds beter en ook het praten wil steeds beter vlotten. De aandacht voor de gesprekspartners is er ook steeds meer. Het aankijken als ze met iemand praat begint steeds meer normale vormen aan te nemen. Na het eten op bed omdat de vermoeidheid toe slaat. Zelfs het eten smaakte niet lekker en dat kwam volgens haar omdat ze heel moe was. Ik vond het bijvoorbeeld best lekker. Morgen is het de laatste dag in de Vogellanden voor deze week. Na de therapie mag ze naar huis. Niet omdat het beter gaat, maar we denken dat het voor haar beter is om even wat langer in "eigen" omgeving te zijn.
Het kostbaarste bezit dat een man kan hebben is het hart van een vrouw.
Tot morgen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten