Spierpijn

Vrijdag is normaal een relaxte dag. Niet zo vroeg het bed uit, 's middags even naar de fysiotherapeut en verder hoeft er niet zo veel. Hoe anders was het vandaag. De thuiszorg was al erg vroeg. Ze dachten dat ze vandaag ook naar de Voord ging. Nou wil ik er niet te veel meer over zeggen, maar ze kan het woord de Voord niet meer horen. Gisteren heeft ze daar fysiotherapie gehad en die therapie bestond voor een groot deel uit krachttraining. Dat heeft ze geweten. Gisteren had ze al een klein beetje spierpijn, maar vandaag is het echt niet te harden.
Het is niet normaal zoveel spierpijn ze heeft. Waarom moet het ook zo zwaar zijn? Ze loopt thuis al genoeg en het is helemaal niet nodig om ook op de dinsdag en donderdag nog eens extra training te geven. Ik heb liever dat ze meer aandacht aan haar linker hand en arm schenken, maar daar kijken ze niet naar om. Ik probeer nu maar met wat extra medicatie, waar we net mee gestopt waren, de pijn dragelijk te maken. Volgende week maar eens over bellen om te vertellen dat het toch rustiger moet. Ook  hoeft ze niet zonder krukken te leren lopen, want we hebben er al ruim 24 jaar vrede mee dat ze krukken nodig heeft. Ondanks dat gaan we toch proberen te genieten van dit weekend.


Er is geen beweging zo snel, of spierpijn achterhaalt hem wel.

Fijn weekend.