Ik vind verder dat het met de thuiszorg voortreffelijk gaat. Niks geen opmerkingen, het gaat gewoon lekker. de klik is er met iedereen. Vandaag is ze ook weer naar de Voord geweest en dat is een heel ander verhaal. Er komt een moment dat ik echt in moet gaan grijpen. Je merkt het 's morgens aan al haar.
Het humeur is nog net niet om op te schieten, maar zit er echt dicht bij. Dan komt ze 's middags weer thuis en dan voel je al hoe het is geweest. Ze snap niet waarom ze daar heen moet, maar nog erger snapt ze ook niet waarom ze daar doen wat ze doen. Ze keek echt wel een beetje uit naar het maken van de appeltaart en dan gaat het niet door. Een ander heeft daar misschien geen probleem mee, maar zij wel. De therapie is elke keer een bron van ergernis. Weer niets aan de hand gedaan !!!! Weer op die nepfiets gezeten !!!! Ik moet zonder kruk lopen, terwijl ik al 24/25 jaar met krukken loop !!!! Wat moet ik daar dan van zeggen. Komt ook dat plasschema er nog eens overheen, dan is echt de maat vol. Niet meer handelbaar en dat komt er thuis dan uit. Wie is dan weer de gebeten hond? Terwijl in de Voord ook een afdeling is waar ze het geweldig prima naar 't zin heeft, maar daar mag ze niet heen. Ook voelt ze zich als klein kind behandeld en dat is haar waarheid en beleving. Daar moeten ze, vind ik, wel iets aan doen. Ik vraag me dan altijd af, ook in mijn werk, om wie gaat het dan nu. Het is de beleving van de klant/patient en dat is haar/zijn waarheid. Als je vindt dat het anders is moet je het anders doen. Morgen gaan we onze nieuwe auto ophalen en hopen een prima start te maken van het weekend.
Ik heb nog een probleem op vrijdag 22 juni. Ik weet nog niet precies hoe laat de thuiszorg komt en hoe laat ze naar de fysiotherapeut moet, maar ik denk en verwacht dat het overzicht niet zoveel afwijkt van de werkelijkheid. Ze vindt het ook prettig om 's middags nog even te gaan rusten en ik hoop echt dat we er uit komen. Bedenk iets wat ze leuk vindt. ! Of moet ik het doen ?
Het is menselijk wijs te denken en absurd te handelen.
Tot morgen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten