It giet oan

Het gaat door. Volgende week vrijdag is Gretha voor het laatst in de Voord. Ze wordt ontslagen. Ik ben nog nooit zo blij geweest met een ontslag als nu. We krijgen dan weer de volledige regie over ons leven voorzover we mogen en kunnen hebben. Wel moet ze dan nog voor 2 dagen naar de dagbehandeling, waar ze dan ook weer therapie krijgt,

maar de rest van de dagen is ze lekker thuis. Waarschijnlijk zal ze ook wel het inloopatelier blijven bezoeken, maar dat is dan onze eigen keus. Ook zal de thuiszorg ons op enige momenten komen helpen, maar we zijn af van de bezoekreisjes naar de Voord. Dat scheelt een hele boel tijd. Maandagavond moet ze weer terug voor het laatste stukje revalidatie en reactivatie. Dan komt er hopelijk weer een eind aan een tijdvak in ons leventje wat we niet snel zullen vergeten, maar wat we niet meer hopen mee te maken. We kunnen dan weer vooruit kijken naar een, voor ons hoop ik, leukere tijd. De vakanties komen er ook weer aan, en we moeten proberen de draad weer op te pakken die vorig jaar zo abrupt werd afgebroken.  Nu gaan we lekker genieten van het mooie weer en een lekker lang weekend.

Het leven is net als je neus. Je moet er uit halen wat er in zit.

Tot volgende week