Een blije dag

Vandaag was het humeur helemaal toppie, want ze mocht weer naar huis. Als je al zo lang aan het revalideren bent is dat het ultieme doel en dan is het mooi als je dat doel haalt. Al is het dan vooralsnog maar voor een weekend. We hebben ook het hemelvaartsweekend even in de week gelegd in de Voord. Een eerste gedachte was dat het waarschijnlijk geen probleem zou zijn. Zou heel mooi zijn als we dan vanaf woensdag lekker weg kunnen. De vrijdag is normaal een vrij rustig dagje.

Zelf hoef ik maar een halve dag te werken en meestal heeft ze geen therapie. Het was dus uitslapen, creatief bezig zijn en dan na het eten lekker naar huis. Vanmiddag heeft ze nog een uurtje op het waterbed liggen rusten en toen het zonnetje er door kwam nog lekker in de tuin gezeten. We proberen zoveel mogelijk het "normale" leven weer op te pakken en dus vanavond maar weer eens ouderwets wezen winkelen. Heel gezellig, maar het werd op een gegeven moment koud, dus toen was het gebeurt en wilde ze naar huis. Morgen de caravan ophalen en maar eens kijken wat dat voor gevoel geeft. Best spannend, maar als je het niet probeert zul je het niet weten. Verder klaagt ze mij toch wel te veel over haar lies en haar zere been. Daar ga ik me wel zorgen over maken. Nu eerst maar proberen te genieten van het weekend.

Beslis dat je gelukkig bent vandaag, wat er ook gebeurt.

Fijn weekend