Blij met de terugkeer.

Niet Gretha, maar de rest van de bewoners waren blij dat ze er weer was. Het was zo stil geweest op de afdeling. Ja dat zul je wel merken als ze niet aanwezig is. Vandaag overheerste het aftellen naar vrijdag. De mede bewoners waren  natuurlijk blij voor haar dat ze vrijdag naar huis mag, maar gaven aan dat ze dat vrolijke gekwetter wel zullen gaan missen. Ik zou bijna zeggen, je mag haar een dagje lenen. Natuurlijk gaat ze niet helemaal weg. Ze moet nog 2 dagen per week naar de dagopvang en naar therapie en ik verwacht dat ze ook een trouwe bezoeker blijft van het inloopatelier. Ze komen haar dus vast nog wel tegen Was er vandaag dan ook nog iets zinvols te melden of was het een rustdag. Nou het was zeker geen rustdag, want vanmorgen al vroeg fysiotherapie en daar werd bevestigd dat ze lichamelijk nog niet op het niveau van december zit. Verder is het toch ook wel en beetje jezelf bezig houden en dan voor de verandering maar naar de inloop. Voor mij een geluk dat de mobiele telefoon uit stond en ze dus niet kon bellen.

Hoewel ze ook wat dat betreft niet voor 1 gat te vangen is en gewoon belt met de telefoon van de Voord. Dat is ook nog eens goedkoper. Vanavond even de pincode er weer in gezet en hij deed het weer. Dat had ze zelf niet voor elkaar gekregen. Daar zijn wij mannen dan weer voor. Inmiddels ligt ze al weer in haar mandje met de medicijnen binnen. Ze zijn begonnen met langzaam de morfine af te bouwen. We zullen eens kijken hoe dat gaat en of ze het vol kan houden. Zo zijn we al weer een dag dichter bij het ontslag.

Ik heb vertrouwen  in mijn leven en kijk uit naar morgen.

Groeten en tot morgen.