Wat een fijn weekend gehad. Niet meer terug hoeven naar Elburg en gewoon thuis kunnen blijven. Ze ziet echter wel weer op tegen de 2 dagen dat ze voor dagbesteding en therapie terug moet naar de Voord. Ze zegt dat ze die therapie zat is. Zo is er altijd wel weer iets wat niet fijn is. Het andere spoor wat we gaan volgen is de fysiotherapeut, waar ze maandag een eerste intake heeft. Maar eens kijken hoe hij er over denkt en of hij er heil in ziet om nog functies terug te krijgen in de linker hand. Tot op dit moment valt het mij niet tegen dat ze weer lekker thuis is. Zelf zal ze er aan moeten wennen dat hulp er niet altijd is als zij dat wil, maar dat er hulp is op enig moment en dan zal ze het moeten aanpakken. Het ging er dit weekend heel relaxed aan toe, meer dan de vorige weekenden. Er was nu veel minder de druk van het iets moeten of willen doen. We hebben het gevoel dat er veel meer tijd is voor leuke dingen. Kacheltje aan en ik een lekker wijntje. Gretha houd het maar bij een glaasje water. Dit ivm de medicijnen. Wat ze wel wil hebben zijn van die kleine kaaskoekjes. Die zijn ook echt wel lekker. Ze is ook constant bezig zich zelf te verbeteren. Vanavond kon ze al met de wijsvinger op de duim komen en dat gaat maar door. Ook heel stiekem constant bezig met die hand. Heel knap dat je, ondanks dat het soms anders lijkt, toch steeds maar bezig bent om alles uit jezelf te halen. Hoezo therapie moe.
Het leven is net een tunnel. Soms zie je het even niet, maar als je maar blijft doorlopen, kom je er vanzelf.
See you.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten