Ik wist al wel dat het erg lastig is om haar 's morgens uit bed te krijgen. Dat bleek eens te meer toen vanmorgen de hulp kwam. Ze was al even wakker, maar nog niet echt klaar om al het bed uit te gaan. Hoeveel geduld moet je dan hebben. Uiteindelijk was het dan toch zo ver en kon ze onder de douche. Na een tijdje zat ze spik en span in de erker met de voeten op de verwarming met een heerlijke bak koffie. Het viel me op dat ze een erg blauwe hand had en ze wist niet hoe ze daar aan kwam. Ook heeft ze een vervelende bult achter aan het been. Doet ook erg veel pijn. Zou dit dan toch komen van de val? Vanmorgen ook een bezoek gebracht aan de fysiotherapeut om eens te kijken wat er allemaal mogelijk is om de linker hand/arm beter te maken. Het ziet er best goed uit al na 1 behandeling. Vanavond had ze de arm gestrekt liggen. Ik was vanmiddag even weg en, dat zul je zien, kwam er visite aan de voordeur. Vorige week bleef ze nog liggen, maar nu deed ze de voordeur open en liet de visite binnen. Zo gaan we steeds weer een stapje verder. Nu nog proberen de negatieve energie, die er nog is, om te zetten in positieve energie. Morgen moet ze weer naar de Voord voor dagtherapie en daar ziet ze als een berg tegen op. We zullen wel weer zien hoe het gaat.
Een pessimist is een optimist die slecht geïnformeerd is.
Groeten
Geen opmerkingen:
Een reactie posten