De Voordgang

Gisteravond samen met familie, broers, zussen en ma gevierd dat we 33 jaar getrouwd zijn. Dat vonden we een reden voor een klein feestje en het was erg gezellig. Zouden we eigenlijk vaker moeten doen. Maar ja je bent maar 1x 33 jaar getrouwd.

De nieuwe "Maes vlag"

Gretha heeft met volle teugen genoten en het ook goed vol kunnen houden.  Ze hoefde gisteren niet naar de Voord en was dus de hele dag thuis. Ze heeft een beetje in het voren kunnen slapen voor zover dat mogelijk is. Vandaag was het weer een drukke dag. Eerst een nieuwe voorruit in de auto gekregen en toen ik thuis kwam was de thuiszorg nog niet geweest, dus Greetje lag nog lekker in bed. Dat was nog van korte duur, want de thuiszorg kwam vlak daarna en toen moest ze onder de douche. Toen ik de vaatwasser wilde uitpakken bleek de stroom er af te zijn. Onderzoek wees uit dat in de meterkast de boel een beetje te warm was geworden en dus voor kortsluiting heeft gezorgd. Het had maar zo slechter af kunnen lopen. Vandaag een prima sessie bij de fysiotherapeut. Het ging erg goed. Weer een stuk beter dan de vorige keer. Nu was er in de vingers weer meer controle en kon ze de wijsvinger een aantal keren naar de duim brengen. Dat is een belangrijke beweging om iets vast te kunnen pakken. Het is leuk om te zien hoe trots ze dan is, maar ook hoeveel plezier de beide therapeuten dan hebben. Dat is genieten van je vak. Dan is het familie-gesprek in de Voord een afknapper. Soms denk je waar hebben ze het over. Verkeerde dossier gepakt misschien? Ik heb dingen gehoord die gingen over 3 maanden terug. Nou volgens mij is er in die 3 maanden heel veel gebeurt. Lopen gaat prima en ze hebben het er nog steeds over dat ze zonder hulpmiddelen moet lopen, maar daar hebben we al 24 jaar vrede mee. Ook waren ze volgens mij niet blij dat we zelf fysiotherapie in de hand hadden genomen, ondanks de grote stappen voorwaarts sindsdien. Ze hadden het er zelfs over dat we aan het frauderen waren omdat het niet zou mogen. Nou als dan ergens de stekker uit moet .... Vul dat zelf maar in. Ze gaan nog wel proberen om de woensdagochtend bij de dagbesteding te betrekken, zodat we dat niet meer zelf hoeven te bekostigen. Dat zou wel prettig zijn, hoef ik ook geen vervoer meer te regelen naar de Voord toe. Dit is ook de laatste van dit jaar. Volgend jaar wordt een spannend jaar met hopen we leuke dingen. Misschien kunnen we, wat dit jaar abrupt werd afgebroken, in 2012 weer dunnetjes over doen. In ieder geval hopen we dat de behandeling in de Vogellanden dat gaat brengen wat we er van verwachten. Met deze weblog zitten we al op meer dan 9200 hits dus hij wordt heel vaak gelezen en er komen nog steeds nieuwe volgers bij. Ik hoop ook dat de reacties op de hulpvraag blijven komen ondanks dat het best lang kan duren.

KLIK HIER VOOR DE ACTUELE  HULPVRAAG

Blijf geloven waar je op hoopt. Geen berg is te hoog.


Iedereen een fijne jaarwisseling en kijk uit met vuurwerk.
Tot in 2012 in goede gezondheid