Dit was het thema van de "laatste" bijeenkomst voor mantelzorgers in de vogellanden vanavond. Er zaten heel veel vragen in de avond, maar ook wel antwoorden. Vanmorgen weer hetzelfde ritueel. Niet uit bed willen of er heel lastig uit willen komen en daarna niet echt vrolijk in de erker met de voeten op de verwarming. Ze wilde naar de Voord. Ja het is echt waar. het was tijd voor het inloop atelier. Dat is wel iets wat ze graag doet, maar of je er echt beter wordt weet ik niet. In ieder geval is het wel iets wat haar voldoening geeft. Omdat ik op het werk was, heeft ze lekker bij haar broer en schoonzus in Elburg gegeten. Ze heeft veel plezier gehad tijdens het creatief bezig zijn en kwam nog weer een paar "oude bekenden" tegen. Dat kan ook bijna niet anders, want zo lang is ze nog niet weg. Wat heel belangrijk is, en dat bleek vanavond bij de thema-avond, dat we ons af moeten vragen of we wel de juiste zorg krijgen, maar ook of we wel genoeg zorg krijgen. Ik merk dat het heel erg zwaar is nu ze eenmaal thuis is. Dat wilde ik ook graag en zij natuurlijk ook. Is het een goede keus en hoe gaan we dit verder invullen? Daar zullen we ons toch de komende dagen druk over moeten maken. Mij is vanavond voor gehouden als iemand je hulp aanbiedt, gelijk aannemen. Geef aan wat of waar je behoefte aan hebt en maak gelijk goede afspraken. Wat verder heel belangrijk is, dat je de weg weet. Wie of wat is er te koop en waar. Dat is vanavond ook wel voor een deel duidelijk geworden.
Voor een ontevreden mens bestaan er geen gemakkelijke stoelen.
Tot later
Geen opmerkingen:
Een reactie posten