Vragen, vragen en nog eens vragen

Het was vandaag een dag van voornamelijk vragen. Tijdens de nacht had ze weer veel last van de catheter. Tot haar grote vreugde is die vanmorgen verwijderd. Nu kan ze in ieder geval weer fatsoenlijk naar de wc. Nog steeds veel pijn in het rechter been en weinig beweging in de linker arm. Ook is het kijken naar de linker kant erg moeilijk. Verder was er wel een tevreden fysiotherapeut, nadat ze met een driepoot had gestaan. Vanmiddag bleef er tijd over om de hersenen aan het werk te zetten. De vragen kwamen op, hoe moet het straks, komt het wel goed, hoe lang duurt het nog, ik ben het zat, ik wil naar huis enz..
Zeggen dat alles goed komt wordt ineens anders als je er tijd voor hebt om over na te denken en ...... ik weet er ook geen antwoorden op. Ik ben er best van overtuigd dat het nog een stuk zal opknappen, maar in welke mate en binnen welke tijd? Ik heb geen idee. Vanavond kwamen Henk en Gerrie langs en zijn we naar beneden geweest. Kun je tenminste even lekker praten met z'n vieren. Ondanks het prakkiseren van vandaag, liet ze nu ook weer zien dat "een dag niet gelachen is een dag niet geleefd" waar is. Haar humor kwam weer even naar boven en het was weer gezellig. Gelukkig is de verpleging niet zo moeilijk als je wat langer bij haar blijft. Ik doe trouwens genoeg. Neem aardig wat werk uit handen.
Ten slotte hoop ik dat ze vannacht eens lekker kan slapen.
Morgen heeft ze om 09:30 therapie. Ben heel benieuwd wat ze allemaal kan en morgenmiddag gesprek met de arts(en). Genoeg vragen waar we een antwoord op willen hebben en waar zij een antwoord op hebben.
Tot zover deze update van dag 12.

Pluk de dag voor je in een vaas eindigt.

Welterusten