Het is al weer 19 dagen geleden dat Gretha door een herseninfarct getroffen werd. Als je ziet hoe het nu gaat ten opzichte van toen is het bijna onvoorstelbaar. Maar als je heel reeel bent valt het niet mee als je ziet wat ze nu nog maar kan. We willen misschien wel te veel en we moeten misschien wel tevreden zijn met hoe het nu gaat. Nog niets vernomen wat ze gaan doen aan de beknelde zenuw. Wel hebben ze aangegeven dat er over een half jaar weer een vaatonderzoek komt. Ook vandaag weer geoefend met het eifeltje. Dat gaat goed. De logopediste is geweest en heeft spraakoefeningen gedaan en aangegeven wat ze er zelf aan kan doen. Ook nog niets bekend over de Vogellanden. Vandaag weer veel kaarten gekregen. Het prikbord is al aardig vol. Een mooi gezicht is dat. Al die goede wensen en belangstelling helpen ons zeker door deze moeilijke tijd heen.
Vanavond eerst Bertus en Astrid en daarna Henk, Gerrie, Elles en Marco op bezoek gehad. Ze hadden druiven en kersen meegenomen en daar heeft ze lekker van zitten smikkelen. Beetje eng hoe ze om gaat met de pitten in de kersen. Hoop dat ze minder heftig droomt dan afgelopen nacht. Kan ik me daar weer zorgen om maken. Moet ik eigenlijk niet doen, maar dat valt niet mee.
Je gaat er mee naar bed en staat er mee op. Gelukkig loopt hier nog een klein boefje rond die nu uit wil. Ga dus maar even een rondje met me hondje.
Tot morgn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten