Zo'n dag wens je niemand. Vreugde en verdriet liggen erg dicht bij elkaar. Gisteravond leek het allemaal in kannen en kruiken. Bruiloft en zondag lekker thuis. Tot vanmorgen een telefoontje een einde maakte aan het feest op zondag. Men zag het niet zitten dat Gretha al naar huis ging. Waren bang dat ze niet de zorg zou krijgen die ze nodig heeft. Nou dan kennen ze mij nog niet. Ze hebben wel gelijk dat ik er niet voor geleerd heb. En als het medisch niet zou kunnen, ben ik ook de 1e die zou zeggen dat we het niet moeten doen. Teleurstelling dus bij ons en tranen bij Gretha. Ik hield me groot, was toch alleen thuis. Later op de dag kreeg ik weer een telefoontje van de verpleging die in de gaten kregen wat een teleurstelling dit voor met name Gretha was. Ze wilden er toch nog even met mij over praten en er was dus toch nog een mogelijkheid dat het wel zou kunnen. Goed gesprek met de verpleging en nu mag ze zondag toch van 11:00 tot 15:00 uur lekker naar huis. Toch nog een klein feestje. Jammer dat ze vanmiddag zo lang in de rolstoel heeft moeten zitten. Volgens mij is dat niet goed als je een hernia hebt. Ze was hier ook best kwaad om. De ellende van de dag maar gauw vergeten en op naar de bruiloft van Wim en Margriet. Taxi besteld om 20:15, maar mevrouw ongeduld (lees Gretha) begon om 18:00 uur al te zeuren dat ze de andere kleren aan moest. Ze moest nog opgemaakt worden en dat duurt volgens haar wel even. Heb het aardig kunnen rekken, maar ze werd steeds ongeduldiger.Toch maar langzaam begonnen met aankleden en toen de verpleegster kwam voor de make-up, was er geen houden meer aan. Veel te vroeg zaten we al te wachten op de taxi. Maar het was het dubbel en dwars waard. Wat een geweldige avond heeft ze gehad. De familie weer gezien en Margriet en Wim kunnen feliciteren. We moesten helaas weer vroeg weg, maar "Beter" van BLOF zorgde voor een prima afscheid. De taxi stond al klaar met dezelfde chauffeur die ons een tijdje geleden naar het concert van BLOF in Hedon had gebracht. Die begreep dus heel goed dit kippenvel moment. Ik hoop wel dat ze goed zal slapen en dat alles niet te heftig voor haar was. Morgen moeten we er dan maar een rustig dagje van maken.
Soms heb je van die dromen die je wakker houden.
Slaap lekker.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten