Op een mooie pinksterdag in 2011

Hoe anders kan het gaan. Vandaag zouden we eigenlijk vanuit Zeeland voor een paar dagen weer naar huis gaan, maar ik ga nu al weer voor de 7e dag naar het ziekenhuis in Zwolle.
Vanmorgen wezen koffie drinken bij je eigen vrouw in het ziekenhuis. Een raar idee eigenlijk wat nooit zal wennen.  Ze was blij me te zien en had hele verhalen over wat ze vannacht had meegemaakt. Ik heb haar uit bed geholpen en in de rolstoel mee genomen naar beneden. Een andere omgeving dan een ziekehuisbed kan je soms ook goed doen. We hebben even goed kunnen praten en dit kun je dan ook zien als therapie. En toen ook de duim en wijsvinger van de linkerhand nog enig teken van leven gaf was het ineens een mooie pinksterdag. Zou het de omgeving zijn of de wil van Greet. Ik denk het laatste. Weer een kleine stap voorwaarts.
Rond de middag weer naar de "vertrouwde" omgeving gebracht. Rustig in bed gelegd, want ze was toch weer moe. Er zou vandaag veel bezoek komen. Astrid en Bertus, en vanavond Aart, Geertje, Corine en Dennis, die haar ook in Rotterdam hadden bezocht. Ze lag rustig in bed toen ik 's middags terug kwam. Wel had ze weer pijn. Hoe erg kan het zijn als je al 24 jaar met pijn leeft en dan nu ook nog eens andere pijn er bij krijgt. Toen de visite er was zijn we even in het dagverblijf gaan zitten. Ze was goed gemutst. Ondanks de pijn en alle ongemakken hield ze zich groot. Als we alleen zijn, komt het er uit en dan ben ik blij dat ik haar kan helpen. Daarna weer samen brood gegeten. Dat moeten we er maar zo lang mogelijk in houden. Even een rust moment na het eten. Ze heeft lekker liggen slapen. Op de momenten dat ze wakker is, is ze bezig met haar linker arm om er beweging in te krijgen. Dat kost veel kracht en energie, maar wat een beloning als het lukt. Een gezellige avond gehad met de familie en veel gelachen. Gelukkig is ze haar humor niet kwijt geraakt. Oude (leuke) herinneringen werden opgehaald.
Moe maar voldaan ging ze na het bezoekuur naar bed.
Ook ik ging moe maar toch ook met een tevreden gevoel huiswaarts. We hadden samen weer iets vooruitgang geboekt.
Bij thuiskomst wacht dan onze trouwe viervoeter die mij dan weer door de moeilijke momenten sleept als je in een "leeg" huis komt. Altijd blij en vrolijk. Daar haal ik dan o.a. ook de kracht vandaan om er morgen weer tegen aan te gaan.
Dat was een 2e pinksterdag die is omgevlogen en die we niet snel weer zullen vergeten
Geniet morgen van de dag. Bedenk je krijgt maar één keer de kans.