Na 5 maand

Hoe nu verder. Het is vandaag op de kop af 5 maand geleden dat ze na het avondeten het infarct kreeg. Vandaag heeft ze voor het eerst weer een maaltijd klaar gemaakt in de (ergo)keuken van de Voord. Op het menu stonden boontjes, gekookte aardappelen en een blinde vink(2). Ze was net klaar met koken toen ik in de Voord aan kwam. Volgens de dames van de ergo bleef ze maar aardappels schillen. Blijkbaar was het idee om voor een groot gezin te koken. Het bord lag dan ook best vol. (Oude tijden herleven) Op mijn vraag wie het ging proeven en/of opeten kreeg ik als antwoord: "ga je gang". Het was een beetje vroeg, maar het was nog warm en ik moest toch nog warm eten, dus waarom niet. Er was in ieder geval genoeg. De blinde vink smaakte prima, de kleine aardappels waren goed gaar en was ook niets mis mee, alleen de boontjes waren taai. Volgens de "kenners" zijn de meeste boontjes in deze tijd echter taai en daar kan ze dus niets aan doen. Ik weet niet hoe het in de keuken er aan toe is gegaan, maar ik vond het resultaat wel aardig. Vanavond ben ik maar even op bezoek in de Voord geweest, omdat ik naar een bijeenkomst moest in de Vogellanden. Het thema was "Zorg voor je zelf". Het was niet zo druk bezocht als de vorige keer, maar ik vond het wel een nuttige avond. Alles wat men benoemde en over gesproken werd, kwam mij heel bekend voor. De opmerking "zorg voor jezelf" of de vraag "hoe gaat het met je" zijn veel voorkomend. De antwoorden en hoe je er mee om moet gaan of mee om gaat zijn heel complex. Wat wel opvalt is dat wij nog maar aan het begin staan van een lange weg en we vinden al dat het zo lang duurt. Wat het ook lastig maakt is dat we (ik) nog niet weten waar het herstel stopt, dus waar moet je rekening mee houden, of waar moet ik me op instellen, want ze is zo veranderd.

Ja ze is veranderd, maar heeft ook wel weer heel veel van haar zelf terug gevonden. En wat vinden we nog terug of wat kan ze straks (morgen of overmorgen of..) weer zelf doen?  Waar we nu mee bezig zijn is wat er nog nodig is om weer terug naar huis te kunnen.  deze vraag ligt ook bij de Voord, maar die houdt ook ons bezig. Het zal niet eenvoudig worden, maar er gaat niets boven samen naar bed gaan en wakker worden naast je vrouw. Samen het journaal kijken of samen eten en niet meer op bezoek hoeven bij je eigen vrouw. Daar moet je "wat" voor over hebben.

Wie het eenvoudige verzaakt, is geluk hebben niet waard. 

 Het was laat. Tot later.