FF schrikken

Het was al een bijzonder weekend, maar blijkbaar nog niet bijzonder genoeg. Gisteren, ondanks de diefstal, toch een fijne zaterdag gehad. Wel voelde ik de boosheid en Gretha met name verdriet over het kwijt zijn van de mooie vlag. 's Middags zijn we samen boodschappen wezen doen in ons geweldige winkelcentrum. Ik wandelend en Gretha met haar scootmobiel. Dat ging helemaal niet slecht al gaat ze wel steeds van de rechte lijn af en wijkt naar links. Op een gegeven moment loop je dan midden op de weg. Dat kan niet de bedoeling zijn.  Ze heeft een bosje bloemen en knabbeltjes voor Donja gehaald en dat is toch weer een overwinning. Zo gaan we steeds weer een paar stapjes vooruit. Hoe anders verliep de zondag . Nadat ze lekker in bad had gelegen, werd ze plotseling niet goed en viel flauw. Ik stond er naast, dus kon haar oppakken en heb haar toen op bed neergelegd. Daar kwam ze weer bij kennis. Ze is dus maar even "weg" geweest. Maar ik schrok me een hoedje. Na contact te hebben gehad met de mensen van de alarmcentrale (112) en daarna een arts van de  huisartsenpost, kregen we vanuit de Voord te horen dat ze terug moest komen naar de Voord. Daar ging de zondagmiddag. Ze had nog zoveel plannen en wilde nog zoveel doen. Dat moet maar even in de ijskast, want dit is nu even iets belangrijker. Komende week staat de CT scan ook nog op het programma en die is belangrijker dan het creatieve deel. Op dit moment gaat het wel weer. Ze heeft lekker gegeten in de Voord, heeft het nog wel koud en is moe, maar een nacht lekker slapen en dan voelt dat morgen misschien ook wel beter.

Neem je niks voor en doe van alles.

Groet en tot later.