Ons plekje

Het weekend is weer omgevlogen. Vaak zo met dingen die leuk zijn, die zijn vaak zo voorbij en dan blijf je achter met de (leuke) herinnering. Vanmiddag heb ik Gretha opgehaald en zijn we fijn samen thuis geweest. Pas na het avondeten hoefde ze weer terug. We hebben er een rustig dagje van gemaakt met weinig schema's. Ik vind dat het prima gaat en. Heb er ook wat meer vertrouwen in als ze moet gaan lopen. Als het rustig gebeurt, dan gaat het voortreffelijk.

Niet dat het al vertrouwd is om haar alleen op pad te sturen, maar we moeten ergens mee beginnen. Ze heeft vandaag lekker rustig op de bank gezeten of gelegen en genoten van het natje en droogje. "Hoogtepunt" was vanavond de cracker met pindakaas en hagelslag. (grapje) Hoogtepunt was natuurlijk dat we weer sameen op "ons plekje" waren. Lekker thuis genieten van je eigen dingetjes. Hond om je heen en gewoon je eigen gang kunnen gaan. Ik moet wel bekennen dat het op dit moment erg gezellig is in de Voord met een groepje medebewoners, maar ondanks dat gaat er niets boven uitzicht op de Hokseberg. Ze zijn gestopt met de druppels tegen de kramp, maar dat gaat nog niet geweldig. Ze kreeg weer last vm haar lies en ook had ze af en toe een beetje kramp. Denk zelf dat het afbouwen te snel is gegaan. Komende week maar weer vol goede moed er tegen aan en komend weekend maar eens bespreken wat er allemaal mogelijk is om weer een stapje voorwaarts te maken.

Als je aarzelt, groeit je angst; als je waagt, groeit je moed.


Tot morgen