Zo de week is al weer volop aan de gang, maar gelukkig is het einde van de week ook al weer in zicht. Na zo'n lang en vrij weekend is het toch wel weer even op gang komen. Nu pas merk je wat zo'n vrij weekend pas betekende. Er is veel blijven liggen en dat zal dan ik de beperkte vrije uurtjes opgepakt moeten worden. Niet met de armen over elkaar naar het werk kijken, maar gewoon oppakken en alles wat maar even duurt, gelijk doen. Al gauw blijkt dat je toch mooi een hele tijd bezig bent met dingetjes die maar even duren. Vanavond de draad ook maar weer opgepakt en weer een stukje wezen lopen. Dat ging, vond ik, niet onverdienstelijk. Ze is al weer iets stabieler en ik denk dat het niet meer zo lang duurt of ze kan toch weer een klein stukje met een kruk lopen zonder dat we haar aan de arm moeten nemen.
De fysio was ook al een mooi stuk wezen lopen en ook die was niet ontevreden. De botox lijkt ook zijn/haar werk te gaan doen, want de vingers voelen toch al wel iets minder gespannen aan. Alleen het laatste kootje van de duim staat nog aardig strak. Misschien dat die de komende dagen wat mee gaat werken. Zijn toch wel een paar positieve zaken die het feit dat ze haar wakker gemaakt hebben omdat ze de inslaper nog moest hebben naar de achtergrond hebben verdrongen.(?) De gemoederen lijken weer bedaard en de sfeer is dan ook gelijk iets beter.
Zien, zijn, en niet meer zoveel zeggen.
Tot morgen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten