Genieten

Dan denk je dat je op de vrijdagmiddag vrij bent en  lekker rustig aan kunt doen, ben je de hele middag en avond weer in touw. Boodschappen gedaan, plantjes gehaald voor in de bakken in de tuin, op bezoek in de Voord en vanavond nog een keer. Steeds krijgen we het advies om vooruit te kijken  Nou dat hebben we dan maar gedaan We hebben ons aangemeld voor glasvezel aansluiting. Als 30% van de huishoudens in 't Harde en Doorsnspijk er voor kiezen wordt het gratis aangelegd. Dat kansje konden we niet laten lopen. Nu nog afwachten of ze de 30 % halen. Het enige is dat we dan met alles over moeten stappen naar KPN. Er zijn ergere dingen denk ik dan maar zo. Hoe was het in de Voord? Het is vrijdag en dan gebeurt er normaliter niet zo verschrikkelijk veel. Vanmorgen was er geheel onverwacht toch ergotherapie en daar vonden ze weer dat ze vooruit was gegaan. Geen fysio, maar wel een rondje gelopen met de verpleegster en vanavond met mij. Vanavond ging het super goed en ze zei dat het vanmorgen ook prima was gegaan. Heel stabiel en lekker rustig. Zag er zeker goed uit. Toen ik vanmiddag in de Voord aan kwam

zat ze buiten. Het zonnetje was net weg en ze stond op het punt om naar binnen te gaan. Aangezien ik van links kwam en ze niet echt aan het opletten was, zag ze mij niet aankomen. Daaruit blijkt dat ze zich wel moet concentreren op links om daar wat te kunnen zien. Na de ergo vanmorgen ging ze als een speer naar de inloop. De kaart die ze weg wilde geven heeft ze af en ook het hartje heeft ze af gekregen. Dat heeft ze heel mooi gemaakt en die krijgt zeker een mooi plekje.
Het belooft een super weekend te worden. Zondag lekker naar huis en pas op maandagavond weer terug naar de Voord. GENIETEN met hoofdletters !!!!

Denk aan alle schoonheid die er nog om je heen te vinden is en wees gelukkig.

Fijn weekend en tot dinsdag.

Fluiten

Leuke avond gehad in de Voord. Gretha kon weer (vooruit) fluiten. Tot gisteren kon ze er alleen geluid uit krijgen door de lucht in te halen. Nu kan ze ook weer fluiten door de lucht uit te blazen.

Het lijkt een onbenullig iets, maar dit is wel degelijk een vooruitgang. Ook haar duim lijkt nu toch wat meer te gaan ontspannen. Ze kon de duim en de wijsvinger naar elkaar toe krijgen en ook de duim kon ze er bovenop leggen. Het duurt even, maar dan is er toch wel weer vooruitgang hoe minimaal ook. Ze was met dit resultaat ook duidelijk tevreden en was dan ook heel goed te spreken. Iedereen is ook laaiend enthousiast over het feit dat ze zondag en maandag naar huis gaat. We zien echt wel hoe dat gaat en ik kan je nu al beloven dat het gaat. Het lopen met 1 kruk gaat ook steeds beter. Ik heb vandaag weliswaar niet met haar gelopen, want ze had een zere buik, maar vanuit de verpleging hoor ik wel prima geluiden. Dat is een goed teken. Nog niet zo lang geleden was het heel anders.

Lachen is het op 1 na beste wat je kunt doen met je lippen.

Tot morgen

Weer kramp

Ze was goed te spreken toen ik vanmiddag langs kwam. Er was visite en ze had het hoogste woord. Dan is toch ook wel weer de gezellige Greetje. Vanmorgen fysiotherapie en inloop atelier.

Ik heb geen wanklank gehoord of het moet zijn dat ze andijvie met gebakken aardappelen geen goede combinatie vond. Ze was nu om een mooie kaart te maken die ze dan weg wil geven aan iemand die daar ook zit en vindt dat ze zulke mooie kaarten maakt. Ze zi jn ook weer begonnen met de druppels tegen de kramp. Waarschijnlijk dan toch iets te snel gestopt. Verder heb ik overleg gehad met de medische staf en die hadden er geen probleem mee dat ze komend weekend de zondag en maandag thuis is en dan ook thuis slaapt. Ze vroegen wel aan mij of ik het wel zag zitten en of ik het aan zou kunnen. Nou dat lijkt me geen probleem. Tenslotte denk ik dat je het moet proberen en anders zul je het nooit weten. Grote passen maken, dan kun je af en toe een klein stapje terug doen.

Zoals het klokje thuis tikt, tikt het nergens.

Tot morgen

Mopperen!

Het ging vanmiddag alleen maar over het schema waarop staat hoe laat ze weer naar de wc mag. Ze bleef maar mopperen en had het helemaal niet over de prima resultaten bij de ergotherapeut en fysiotherapeut. Dat is jammer, want daar kun je voldoening uithalen. Ik kon echter praten als brugman, maar kreeg haar niet op andere gedachten.

Het is heel vervelend dat dit een zo belangrijk onderdeel is geworden van het revalidatieproces. Ik denk trouwens dat ze niet allemaal goed in de gaten hebben dat er weer een urine-weginfectie zit. Volgens mij geeft dat ook vaak en meer aandrang om naar de wc te moeten. Ik heb er niet zo veel problemen mee. Het is tevens een therapie-momentje. Ik zorg er voor dat ze dan in ieder geval lopend naar het toilet gaat. Het lopen gaat trouwens elke dag beter en dat vind ik een prettige constatering. Morgen is het gelukkig al weer woensdag en bestaat de ochtend voor een groot deel uit creativiteit. Dat geeft haar hoop ik dan wel genoeg afleiding en misschien is ze dan 's middags iets beter te spreken. Daar werken ze in ieder geval niet met schema's.

Het is beter om een kaars aan te steken, dan de duisternis te vervloeken.

Tot morgen

Veilig

Ondanks het mooie weer, waar ze vanmiddag van zat te genieten was ze toch wel veel aan het mopperen. Dat moet niet, want dan gaat het niet goed met haar. Hoewel een Nederlander standaard wel altijd iets te klagen moet hebben. Als ze goed in haar vel zit en vrolijk over de afdeling gaat, dan gaat het veel beter. Ze knapte vanavond wel iets op en we zijn ook voordat ze naar bed ging een stukje wezen lopen. Dat ging erg goed en dat soort dingen heeft ze nodig. We moeten maar proberen grote stappen voorwaarts te maken.

Als je dan een klein stapje terug moet is dat niet zo erg. De fysiotherapeut  gaf ook aan dat het een stuk beter gaat dan .... (een tijd geleden?). De laatste stabiliteitstest gaf een veel hogere score dan de eerste keer, maar dat wisten al wel. Het valgevaar is echter nog wel aanwezig, dus het blijft een risico als ze gaat lopen. Hoeveel risico's wil je nemen en hoe veilig wil je het hebben. Ik denk dat je het nooit helemaal kunt uitsluiten en dat moeten we maar accepteren en proberen verstandig mee om te gaan. Ik wil voorstellen om komend weekend maar eens een overnachting er aan vast te koppelen zodat we gewoon onder het regime weg zijn en lekker ons eigen ding kunnen doen op onze eigen momenten.

 Wie zichzelf spaart, krijgt nooit rente.

Tot morgen

Ons plekje

Het weekend is weer omgevlogen. Vaak zo met dingen die leuk zijn, die zijn vaak zo voorbij en dan blijf je achter met de (leuke) herinnering. Vanmiddag heb ik Gretha opgehaald en zijn we fijn samen thuis geweest. Pas na het avondeten hoefde ze weer terug. We hebben er een rustig dagje van gemaakt met weinig schema's. Ik vind dat het prima gaat en. Heb er ook wat meer vertrouwen in als ze moet gaan lopen. Als het rustig gebeurt, dan gaat het voortreffelijk.

Niet dat het al vertrouwd is om haar alleen op pad te sturen, maar we moeten ergens mee beginnen. Ze heeft vandaag lekker rustig op de bank gezeten of gelegen en genoten van het natje en droogje. "Hoogtepunt" was vanavond de cracker met pindakaas en hagelslag. (grapje) Hoogtepunt was natuurlijk dat we weer sameen op "ons plekje" waren. Lekker thuis genieten van je eigen dingetjes. Hond om je heen en gewoon je eigen gang kunnen gaan. Ik moet wel bekennen dat het op dit moment erg gezellig is in de Voord met een groepje medebewoners, maar ondanks dat gaat er niets boven uitzicht op de Hokseberg. Ze zijn gestopt met de druppels tegen de kramp, maar dat gaat nog niet geweldig. Ze kreeg weer last vm haar lies en ook had ze af en toe een beetje kramp. Denk zelf dat het afbouwen te snel is gegaan. Komende week maar weer vol goede moed er tegen aan en komend weekend maar eens bespreken wat er allemaal mogelijk is om weer een stapje voorwaarts te maken.

Als je aarzelt, groeit je angst; als je waagt, groeit je moed.


Tot morgen

Lopen

Heel verrassend toen ik vanmiddag in de Voord was. Eerst hebben we even beneden wat gedronken, maar op een gegeven moment moest ze weer naar boven. Ze werd op de wc geholpen door een verpleegster en groot was mijn verbazing toen ze lopend van de wc af kwam en  naar de kleine huiskamer ging. Ze liep rustig en het zag er heel stabiel uit. Dat zijn goede voortekenen. Zou het herstel zich dan nu echt inzetten? Haar stemming was wederom prima. Het was erg gezellig en prettig om bij haar te zijn. Vanavond worden de druppels ook niet meer gegeven. Dat waren ze al aan het afbouwen, maar nu krijgt ze die dus helemaal niets meer. Kijken hoe dat gaat. Ze zal er wel blij mee zijn, want ze vond die dingen erg vies.

Er is ook een nieuwe kamerbewoonster bij gekomen. Jammer dat ze doof is en niet kan praten. Dat is voor Gretha wel een straf, want niemand om mee te praten op de kamer? Vanmorgen kreeg ze weer complimenten van de ergotherapeut. Die vond het erg knap wat ze al weer kon met de linker hand en arm. De therapeut was trots op haar en als ze dat dan verteld glimt ze van oor tot oor. Ze bleef vanavond voor het eerst ook langer uit bed en ik heb haar ook niet naar bed hoeven brengen. Ze is nog blijven zitten in de huiskamer. Tenslotte hebben we afgesproken dat ze zondagmiddag weer naar huis mag en dan ook thuis blijft brood eten. Nu maar hopen dat het weer ook een beetje mee gaat werken al zijn de voorspellingen niet goed. Dan moeten we maar van andere dingen genieten. Ze is apetrots op het mooie doosje wat ze heeft gemaakt. Ze weet nog niet wat er in moet, maar volgens haar is het reuze handig.

Jezelf beter wensen is het begin van beter worden.

Fijn weekend

Stil

Nee stil slaat niet op Gretha. Die had vanavond in de huiskamer weer het hoogste woord. Het was wel weer even heel gezellig en je vergeet dan wel even al je zorgen. Nee ze vindt het stil op de kamer. Haar kamergenootje is vandaag verhuisd naar een andere afdeling in de Voord en ze ligt dus nu even alleen op de kamer. Volgens horen zeggen

komt er wel een nieuwe bewoonster bij. Ze had vanmorgen weer een eind over de gang gelopen en dat ging geloof ik erg goed. Ze is ook best wel vrolijk alhoewel ze over het plasschema nog steeds niet te spreken is. Kun je beter ook maar niets over zeggen, want elk woord is er één te veel. Ik ga er in ieder geval mee om zoals ik denk dat verstandig is. Weer sprak ze haar bezorgdheid uit over de ergo. Zo als de therapie nu gaat denkt ze niet dat het goed gaat komen. Zelf zit ze constant aan die vingers te trekken om ze maar een beetje soepel te krijgen en te houden. Ik vind wel dat de duim een klein beetje iets gaat doen. Nog lang niet voldoende om ook maar iets vast te kunnen houden, maar elke vooruitgang is er wel één. Vanmiddag in het atelier is er weer een creatie onder haar handen vandaan gekomen. Ik zal er morgen een foto van plaatsen. Ik moest de stickers, die ze heeft van de westies, meenemen, want ook die heeft ze nodig voor het atelier. Ben benieuwd wat ze daar weer mee gaat maken. Nog 1 dagje en het is weer weekend. Tijd voor leuke dingen en genieten van het vrij zijn.

Geniet nooit met mate.

Tot morgen

Het baart me zorgen

"Het baart me zorgen" Dat zei ze tegen mij toen ik haar net in bed had geholpen en naar huis wilde gaan. Daar mee doelde ze op haar linker hand. De vingers zijn wel aardig soepel en die kan ze ook redelijk strekken. Nog niet zoals we dat graag zouden wensen, maar een begin is het wel. Haar duim daarentegen blijft verkrampt. Met name het laatste kootje wil niet toegeven. Je kunt met zachte dwang wel de duim strekken, maar zelf krijgt ze dat nog niet voor elkaar. Het was vandaag een drukke ochtend. Het begon met complimenten waarschijnlijk omdat vanacht niet "lastig" is geweest. Daarna veel activiteiten en 's middags rust. Bij de fysiotherapeut ging het prima. Een soort parcours moest ze afwerken, stoelendans, stukje lopen, optrekken aan het wandrek en noem maar op. Zwaar maar het ging erg goed. Dan snel naar het inloop, want er moest weer geklust worden. Ze is op dit moment heel erg druk met het maken van kaarten voor de winkel.

De zaken lopen goed, ze hebben in het weekend ik geloof wel 10 kaarten verkocht. Dan moet je de voorraad wel weer aanvullen. Gisteren heeft ze een Westie-hartje gemaakt. Ziet er weer schattig uit. Er zal denk ik nog wel een plekje voor gevonden moeten worden.  Ik vond haar opgewekt en er lijkt nu toch wel enige vooruitgang te zitten in het lopen. De week is al weer door de midden en ze kijkt al uit naar de zondag als ze weer een paar uurtjes naar huis kan.

Kijk niet te ver vooruit en kijk niet achterom, kijk naast je want daar loop ik.


Tot morgen

Lopen op 1 kruk

Toen in vanmiddag laat nog even in de Voord kwam had ik een heel ander gevoel dan de afgelopen dagen.  De sfeer was weer prima en dan is Gretha ook goed te spreken. Het is heel erg belangrijk voor haar gemoedsrust als het rustig is en er weinig ergenissen zijn. Nog even terug naar de schema's. Het bleek dat er een verkeerd schema was uitgeprint? Het huidige schema laat zien dat er toch een druk programma afgewerkt moet worden deze week en dat is niet verkeerd, want daar is Gretha voor in de Voord. Ze heeft ook oefeningen mee gekregen voor haar linker hand om daar overdag zelf mee aan de slag te gaan.  Het was vanmiddag weer creatief bezig zijn en ze heeft een hartje gemaakt met daarop afbeeldingen van westies.

De therapie en het creatieve deel eisen toch wel veel en vanavond was eerst het moment daar om even bij te tanken. Ben vanavond ook lopend met haar naar de wc gegaan. Zonder hulp en op 1 kruk apetrots over de gang. Al redelijk sterk en stabiel. Af en toe nog wat impulsief waarbij ze dan te snel wil, zorgen er voor dat het nog niet 100% vertrouwd is om zelf over de gang te schuivelen. Dus dat blijft voorlopig nog even trippelen in de rolstoel.

Als je alles van tevoren weet, ga je liggen voor je valt.

Tot morgen

Schema's

Wat zijn schema's nou eigenlijk en waar maken we ons druk om. Op wikipedia staat er o.a het volgende over schema's. In de wiskunde is een schema een belangrijk concept dat de wiskundige deelgebieden van de algebraïsche meetkunde, de commutatieve algebra en de getaltheorie met elkaar verbindt. Schema's werden in de wiskunde geïntroduceerd door Alexander Grothendieck, met als doel de notie van algebraïsche variëteit te generaliseren; Sommigen beschouwen schema's als het onderzoeksobject bij uitstek van de moderne algebraïsche meetkunde. Formeel is een schema een topologische ruimte samen met commutatieve ringen voor alle open deelverzamelingen van deze topologische ruimte. Een schema ontstaat door uit het "samenlijmen" van ringspectra (ruimten van priemidealen) van commutatieve ringen langs hun open deelverzamelingen. Schema's bestaan er dus al door de eeuwen heen, maar hebben altijd een doel op zich. Het is heel moeilijk omschreven maar een agenda is ook een schema, dus ongemerkt werken we volgens een schema. We gedragen ons ook naar schema's.

Voorbeeld schema

We weten hoe laat de winkels open gaan en passen onze dagindeling daar op aan. We moeten op tijd op het werk zijn en zorgen dus dat we op tijd opstaan. Daar hebben wij geen schema op papier voor nodig. Gretha maakt nu kennis met nieuwe schema's. Opzitschema en plasschema. Het opzitschema is inmiddels al weer van tafel, want het bleek erg lastig hanteerbaar, maar dat komt omdat de praktijk er anders uit zag dan op papier. Wel heeft het haar even geholpen om op gang te komen, maar al heel snel was het niet meer nodig toen ze haar ritme had gevonden. Het nieuwe plasschema is van een heel ander kaliber. Ook dit schema is als handvat bedoelt en mag m.i.nooit tegen je gebruikt worden. Ook hier is het lastig om de praktijk en het papier bij elkaar te krijgen. als je elke dag op het zelfde moment je bed uit zou gaan, wordt het al een stuk eenvoudiger, maar dat gebeurt dus niet. Je hebt hier dus eigenlijk een dynamisch schema nodig, wat elke keer aan de situatie kan worden aangepast. Dit blijkt in de praktijk weer lastig uitvoerbaar en dat zorgt regelmatig voor onbegrip van beide kanten.
Op haar weekschema stond geen fysiotherapie, maar er is blijkbaar ook een verborgen schema en daarop staat wel dat ze fysio heeft. Dat is een heel mooi schema, maar het is denk ik handiger om het niet verborgen te houden. Vanavond verbaasde ze mij positief. Volgens schema mocht ze nog niet naar het toilet, maar haar geest vroeg om een aanpassing. Ze ging al bijna los lopend, wel met 1 kruk, van de kamer naar het toilet. Heel rustig met een paar aanwijzingen zag het er prima uit. Ze moet echter wel rustig blijven, anders loopt ze zichzelf voorbij.

De ervaring doet onze wijsheid toenemen maar niet onze dwaasheden afnemen.

Tot morgen

Positief denken

Ik neem het me elke keer weer voor. Probeer positief te denken en te handelen. Eén ding daarvan was dat ik me vorige week al had voorgenomen haar op zondagmiddag mee te nemen naar huis. Dat hoorde ze pas v lak voor het weekend, maar ze vond het een geweldig idee en keek er al naar uit. Jammer is het dan dat de afgelopen 2 dagen niet de leukste waren. Een aantal goede gesprekken in de Voord en misschien volgen er nog wel een paar hebben de lucht wel weer geklaard. We moeten per slot van rekening wel samen verder.  Vandaag was het dan ook echt anders.

Vanmorgen al koffie drinken met donja aan haar zij en het vooruitzicht om weer even thuis te mogen snuffelen zorgde voor een prima stemming. Daar moeten we de kracht maar uithalen om door te kunnen gaan. Het is haar erg goed bevallen en smaakt naar meer. Op het laatst werd ze wel moe ik denk van alle (nieuwe) indrukken en vielen de oogjes al af en toe dicht. Tot slot hebben we nog een rondje tuin gedaan en heeft ze van afstand het "zomerverblijf" van de jeugd kunnen aanschouwen. Ik besef terdege dat het nog wel even zal duren voordat ze weer helemaal thuis zal kunnen zijn. Ik denk wel dat dit snuffelbezoekje haar een positieve boost heeft gegeven. Nu nog hopen dat het rooster van komende week aangepast gaat worden, want er staat GEEN fysiotherapie op. Het valt niet mee om positief te blijven denken. Er is altijd wel weer wat waar ik mijn bedenkingen bij heb. Ze is daar toch om te revalideren?


Geef me de kracht om te veranderen wat niet te accepteren is.
Geef me de moed om te accepteren wat niet te veranderen is.
Geef me de wijsheid om het verschil hier tussen te zien.


Tot morgen

Een zwaluw

Gisteren schreef ik heel enthousiast dat ik het gevoel had dat het een stuk beter ging. Ze was toen echt goed te spreken, maar hoe anders is het vandaag. Ik dacht dat alle was nu inmiddels wel weg was, maar toen ik vanmiddag in de Voord arriveerde lag er weer het nodige.

Er was 2x een ongelukje gebeurt en dit ondanks het feit dat ze het elke keer op tijd aan geeft, lukt het niet om haar op tijd te helpen. Er is nu zelfs al een schema opgesteld van tijden waarop ze naar de wc mag. Het gaat dan steeds om periodes van ongeveer 2 uur. Dat zou voor een gezond iemand voldoende moeten zijn, maar ik hoop dat dit ook voor haar geldt. Toen ze daar mee kwamen en ik aangaf hoe het zat met het zalfschema werd er met het schaamrood op de kaken het been ingesmeerd. Ik weet niet of dat inmiddels vanavond ook al weer is gebeurt. Toen ik er was in ieder geval niet. De stemming was dus niet goed. Ik hoop echt dat ze snel naar huis mag, want dit zie ik zo niet zitten. Hier gaat zij onderdoor.. Ik zal er maar niets meer over zeggen, want ik ben erg boos. Zo ga je niet met mensen om.

Eén zwaluw maakt dus echt nog geen zomer.

Fijn weekend

Achteruitlopen

De stemming is duidelijk veranderd. Het lijkt er op dat er toch enige kentering is opgetreden. Dat is ook beter. Het is veel prettiger om op een goede manier met elkaar om te gaan , dan dat je elke keer ergens iets van moet vinden. Ze moest vandaag bij de fysiotherapeut proberen achteruit te lopen. Dat ging niet goed. Nu doe je dat normaal ook niet zo vaak , maar het schijnt een goede oefening te zijn om de stabiliteit te trainen. Je moet hier dus duidelijk een paar stapjes achteruit doen om er weer een paar vooruit te kunnen doen. De ergotherapeut is ook bezig met de hand/vingers. Gisteren was de hand bij het wakker worden helemaal ontspannen. Dat was vandaag niet zo, maar hij voelde wel soepeler aan. De duim blijft een beetje achter en dat is juist een belangrijk ding om iets goed vast te kunnen pakken. Moed blijven houden,zal nog wel komen.

Vandaag ook bericht gekregen dat we toch de kaartjes voor het concert van Bløf op 3 november gaan krijgen. Er is voor ons een uitzondering gemaakt en daar zijn we uiteraard erg blij mee.  De middag is heel snel voorbij gegaan en dat vond ze heel jammer, want het was weer erg leuk bij de inloop. Ze is in volle vaart kaarten aan het maken voor de verkoop. Dat winkeltje loopt als een trein. Ze was weer erg goed te spreken. Ze was opgewekt en had genoeg babbels. Het was gezellig.
Nu maar weer langzaam op naar het weekend. Kijken wat ons dat brengt. Misschien kunnen we nog wel iets leuks doen.

Je moet eerst leren lopen, voordat je kunt rennen.

Tot morgen

Inslaper

Zo de week is al weer volop aan de gang, maar gelukkig is het einde van de week ook al weer in zicht. Na zo'n lang en vrij weekend is het toch wel weer even op gang komen. Nu pas merk je wat zo'n vrij weekend pas betekende. Er is veel blijven liggen en dat zal dan ik de beperkte vrije uurtjes opgepakt moeten worden. Niet met de armen over elkaar naar het werk kijken, maar gewoon oppakken en alles wat maar even duurt, gelijk doen. Al gauw blijkt dat je toch mooi een hele tijd bezig bent met dingetjes die maar even duren. Vanavond de draad ook maar weer opgepakt en weer een stukje wezen lopen. Dat ging, vond ik, niet onverdienstelijk. Ze is al weer iets stabieler en ik denk dat het niet meer zo lang duurt of ze kan toch weer een klein stukje met een kruk lopen zonder dat we haar aan de arm moeten nemen.

De fysio was ook al een mooi stuk wezen lopen en ook die was niet ontevreden. De botox lijkt ook zijn/haar werk te gaan doen, want de vingers voelen toch al wel iets minder gespannen aan. Alleen het laatste kootje van de duim staat nog aardig strak. Misschien dat die de komende dagen wat mee gaat werken. Zijn toch wel een paar positieve zaken die het feit dat ze haar wakker gemaakt hebben omdat ze de inslaper nog moest hebben naar de achtergrond hebben verdrongen.(?) De gemoederen lijken weer bedaard en de sfeer is dan ook gelijk iets beter.


Zien, zijn, en niet meer zoveel zeggen.


Tot morgen

Waar gaat dit heen?

De feestdagen zitten er weer op en het "gewone" leven gaat weer beginnen. Het was een lekker lang weekend met een paar best leuke dagen wat het weer betreft. Vandaag was wel een dieptepunt wat dat betreft, maar een beetje zon went ook heel snel. Wat Gretha betreft weet ik niet wat er van terecht moet komen.  Zondagavond moest ze weer naar de wc en toen het te lang duurde voordat er iemand kwam probeerde ze het maar weer zelf. Het resultaat was dat ze (weer) op de grond lag.

De vorige keer zonder schade, maar nu heeft ze  een schaafplek op de rug en een zere heup. Als je dan op de kamer om je heen kijkt en je ziet waar ze tegenaan had kunnen vallen, is het nog wel goed afgelopen. Je  krijgt 's avonds dat telefoontje en dan is het wel even slikken. Alles wat je daarvoor dan gedaan en beleefd hebt, is dan al weer snel vergeten.Ze was vandaag erg down, terwijl ze gisteren best wel goed gemutst was. We zijn toen ook een stuk wezen wandelen en even een kopje koffie/thee wezen drinken. Ik denk dat de negatieve stemming niet alleen door die val komt, maar ook door de manier hoe het gaat. Vanmorgen ook al even kort met de verpleging over gehad en ook vanavond weer. Ik denk dat ze het wel weet, maar op de één of andere manier dringt het niet door. Ze kan zeker nog niet zelfstandig de transfers doen en daar moet keihard op getraind worden om dat op (korte) termijn te verbeteren anders zie ik een naar huis gaan nog ver weg.

"Loslaten" is niet ontkennen, maar accepteren. 

Tot morgen

Wat een bikkel

Vandaag is de botox spuit in de arm en hand gegaan. De dokter begon met de waarschuwing dat het een pijnlijke spuit was. Het was inderdaad een pijnlijke exercitie, maar ze gaf geen krimp. Ondanks de pijn bleef ze over leuke dingen praten zoals de concerten en het knutselen. Af en toe zag je aan haar gezicht dat ze pijn had, maar gewoon door praten over de camping en Blof. Respect als je weet wat ze allemaal al heeft meegemaakt. Na de spuit zijn we nog even langs geweest bij degene die het onderzoek doet in de Vogellanden en het ziet er naar uit als dit achter de rug is, ze alsnog in aanmerking kan komen voor dat onderzoek. Over 3 maanden moet ze eerst nog weer terug en dan wordt er gekeken of ze weer een spuit moet hebben of dat deze voldoende heeft geholpen. Nu is het zaak om die hand/arm te gaan gebruiken.

Eigenlijk moet ze nu alles gaan doen met links. Dat zal van pas komen bij het knutselen. Deze week hebben ze heerlijke chocolaatjes gemaakt. Sommige gevuld met advocaat. Netjes ingepakt en ze mochten mee naar huis. Heel erg lekker. Heel knap toch wat ze daar allemaal doen. Inmiddels loopt het verkopen van de kaarten als een trein. Nu is ze ook weer bezig met kaarten voor de winkel. Slim als ze is kijkt ze elke dag even bij het mandje en zet ze de door haar gemaakte kaarten vooraan. Levert haar niets op behalve de eer. Morgen een rustige dag, een echte goede vrijdag. Geen idee hoe het paasweekend er uit gaat zien. Of ze nog iets extra's doen weet ik niet. Wel hebben ze paasmaandag een extraatje bij het eten. Het zou tenslotte fijn zijn als er zaterdagmiddag iemand bij Gretha op bezoek kan gaan zodat ik toch mijn "vrije" middag kan houden. Ik ga ook even genieten van een vrij en lang weekend en kom terug met mijn blog na de Pasen. Iedereen al vast een heel fijn weekend en fijne Pasen.


Respect is als een glimlach, het kost niets en levert zo veel op.

Groeten

Het is dan toch gebeurt.

Afgelopen nacht is ze bij het weer in bed gaan komen te vallen. Ze moest naar de wc en dat doen ze tegenwoordig op de po-stoel op de kamer. Het duurde haar te lang voordat de zuster terug kwam en toen dacht ze, dan ga ik zelf wel weer naar bed. Dat liep dus niet goed af. Ze is gevallen op haar linker heup. Zo op het eerste gezicht lijkt het wel mee te vallen, maar dat was wel weer even schrikken. Volgens de fysiotherapeut is er niets aan de hand, maar het doet haar nog wel zeer. Nog meer ellende kunnen we er niet bij gebruiken, dus ik ben blij dat het vooreerst zo is afgelopen.

Ze roept al een paar dagen, als ik me boos maak gaat die paashaas er aan. Dan begin ik aan die oren, maar ze kon er steeds niet bij(dacht ze). Vandaag was het dan toch echt zo ver. Ze was heel erg boos vanwege die valpartij en de paashaas is zijn oren kwijt. Ze kon er toch wel bij en hij moest er aan geloven. Nu kan het ook wel, want het is toch bijna pasen. Morgen een spannende dag, want dan moet ze naar het ziekenhuis voor de botox spuit. Het schijnt een tijdje (? dagen) te duren voor dat je iets van die botox merkt. We moeten het maar afwachten. We hebben eerst een paar feestdagen en de therapeuten in de Voord zijn er bekend mee en weten dus wat ze moeten doen. Nu maar hopen dat ze het ook doen. Ze vinden wel dat Gretha op dit moment aan haar maximum zit van wat ze fysiek aan zou kunnen. Dus een evt. terugkeer naar de Vogellanden zien zij op dit moment niet zitten. Daar moeten we dan maar op vertrouwen dat dit ook zo is. Vanavond ook nog weer even over het aantal smeerbeurten gehad. Het is lastig om je collega's daar op aan te spreken en dat snap ik ook, maar ik heb wel begrepen dat er op de achtergrond nog wel iemand mee bezig is. Als er maar aandacht voor is, dan zal het ook wel een keer goed komen. Voel me nu echter nog steeds een roepende in de woestijn.


Wie een ander najaagt, heeft zelf geen rust.


Tot morgen

Stabiliteitstest

Ze was vannacht lief geweest. Het lijkt wel een kleuterklas. Zal me er niet druk om maken, maar waar gaat dit over. Ik denk dat de paashaas er binnenkort aan moet geloven. Het was vanmorgen tijd om weer een test af te nemen om te kunnen bepalen waar ze staat.

Het gaat dan met name om de stabiliteit. Uit de vorige test bleek dat ze niet stabiel genoeg was om zelfstandig en zonder steun te kunnen lopen. Volgens eigen zeggen haalde ze vandaag veel punten, hoeveel ben ik niet te weten gekomen maar de test was goed. Ze moet dan o.a. 2 minuten stil kunnen blijven staan en belangrijk is dan dat ze ook even de kaken stil houdt. Dat staat beter. Ik denk inderdaad dat ze toch wel iets vooruit gaat, maar nog lang niet stabiel genoeg is. Ja als je haar ergens neer zet en niet laat bewegen, zal ze wel even recht op kunnen staan, maar vanuit de beweging gaat dit zeker nog niet veilig. Ze was wel aardig in de stemming. Vanmiddag heeft ze gevulde chocolaatjes gemaakt die na een nachtje in de koelkast morgen ingepakt kunnen worden. Die mogen ze daarna wel goed opbergen, anders zien we er morgenavond niets meer van. Ze vond zelf dat ze een nuttige dag had gehad.


Je neemt risico's bij alles wat je doet, maar nog grotere risico's als je niets doet.

Tot morgen

Laat het los

Het was een drukke dag.Veel werk verzet voor mijn werk en ook daar ging niet alles van een lijen dakje. Het systeem was niet vooruit te branden, dus het ging niet zoals ik graag zou willen. Heb maar geprobeerd om meerdere dingen tegelijk te doen. Ook daar heb je geen invloed op, dus ik moet me er niet druk om maken. Vanmorgen kreeg ik al te horen dat het afgelopen nacht ook weer 'feest' was geweest in de Voord. Ik begrijp niet dat sommige mensen zo kunnen reageren als er om hulp gevraagd wordt.

Door die actie vannacht heb ik ook weer extra was gekregen. Lekker mee. We vonden het programma al zo vol, nou ten onrechte, want het was geen goed programma. Er zijn een aantal dingen niet door gegaan, dus het was toch nog wel aardig rustig. Nu kwam er weer naar voren dat ze komende donderdag na de spuit een nachtje moet blijven in het ziekenhuis. Wij weten daar niets van en gaan er nog steeds van uit dat dit gewoon poliklinisch gebeurt. Ik vond haar vandaag heel afwezig. Het leek wel of ze een beetje met haar ziel onder de arm over de afdeling zwierf. Ik weet ook niet wat er precies aan de hand was. Misschien wel gewoon even een dip. Vanavond klaagde ze wel over buikpijn, maar denk niet dat het dat was. Het zalven was ook vandaag weer geen succes. Heb zelf het idee dat het gesprek wat ik onlangs heb gehad om des keizers baard is geweest. Ik merk in ieder geval geen verschil. Ook maar los laten of nog een keer het gesprek aan gaan? Ik weet het niet meer.

"Loslaten" is machteloosheid toegeven, hetgeen betekent dat ik het resultaat niet in de hand heb.

Tot morgen

Echte madam

Vrijdagavond gezellig naar de bruiloft geweest. Het voorwerk was al een feest op zich. Eindelijk mocht ze weer eens "leuke" kleren aan en hoefde het niet alleen maar praktisch te zijn, maar mocht het er ook leuk uit zien. De make-up trommel kwam weer te voorschijn en er moest volop geschilderd worden. De lippen gekleurd en de sieraden omgehangen.

Het was even wachten op de taxi, want mevrouw was natuurlijk veel te vroeg klaar. Na nog even iemand opgehaald te hebben konden we met de taxi richting feestlocatie. Ze heeft een geweldige avond gehad en zichtbaar genoten van het weer even in een andere omgeving zijn. Na een kleine 2 uurtjes kwam de taxi ons weer ophalen en kwam aan de leuke avond een eind. Bij terugkomst in de Voord werd gevraagd of ze niet lager had willen blijven, waarop ze heel enthousiast ja zei. Ik denk echter dat het zo wel genoeg was, want ze was erg moe en je moet zoiets rustig opbouwen. Moe maar tevreden naar bed en lekker slapen. Zaterdagochtend weer samen aan de vis. Ik probeer een beetje de thuissituatie te benaderen en vind het ook wel gezellig om samen ff koffie te drinken. Ik vond haar tijdens het weekend goed te spreken en door even buiten de Voord te zijn geweest heeft ze toch weer een stapje voorwaarts gezet. Net het programma van komende week gezien en vond het er wel vol uit zien. Maar eens kijken hoe dat uit pakt. In ieder geval gaan ze volgende week met haar linker arm aan de slag.

Je kunt alleen tijd verspillen, als je vergeet ervan te genieten

Tot morgen