Waar Gretha van te voren al wel bang voor was gebeurde vandaag. Er volgde vanuit de fysiotherapie van de Voord een reactie naar aanleiding van het familiegesprek van afgelopen vrijdag. Ik denk dat ze zich gepasseerd voelen, maar dan hadden ze maar eerder aan de slag moeten gaan met de hand en arm therapie. Dat hebben ze ons inziens te lang niet gedaan of te weinig. Dat heeft ze ook regelmatig aangegeven. Wij willen maar één ding en dat moge duidelijk zijn. Zo veel mogelijk terug vinden van de functies die ze nu kwijt is en het liefst zo snel mogelijk. Daar zetten we alle ons ter beschikking gestelde middelen in. We houden niet van afwachten en willen zelf graag de regie houden. Dat kan niet altijd, maar waar en wanneer dat wel kan, zullen we het niet nalaten. Vandaag hebben ze in de Voord een start gemaakt met de therapie van de hand en arm. Dat is wat we graag zien. Het was dus weer een bewogen dag en vanavond heeft ze daar weer de tol voor moeten betalen. Na het eten is ze als een blok in slaap gevallen. Misschien dringt het nu door wat onze doelen zijn en waar ze aan moeten werken. Het gaat nog steeds elke dag iets beter en we komen steeds dichterbij het moment waarop ze weer iets met links kan vastpakken.
Je moet niet beginnen met elkaar te begrijpen, je moet eindigen met elkaar te begrijpen.
Tot morgen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten