Het was een droom

Weer vroeg uit de veren. De ergo-dames stonden weer aan het bed om te kijken hoe het gaat bij het douchen en aankleden in welke volgorde dan ook. Volgens Gretha gaat dat allemaal goed. Ook was er gewoon ergo na het ontbijt en daar wordt er meer aandacht besteed aan de linkerhand. Ook de fysio stond te trappelen om met haar aan de gang te gaan. Ik heb toch het idee dat de vingers iets meer beweging krijgen en ook voelen ze iets minder gespannen. Ze kan er nog niets mee doen, maar misschien moeten we wel blij zijn met dit kleine beetje. Ze vertelde dat ze de ogen dicht deed en zich zelf toen zag lopen met twee krukken. Toen ze de ogen weer open deed bleek het een droom en dus niet waar. Ze kan niet lopen met twee krukken. Misschien moet ze zich toch tevreden stellen met de rollator. Is dat geen goed alternatief? Voorlopig? Morgen 3 weken in de Voord en als ik zie hoe langzaam zaken verbeteren, maak ik me toch wel een beetje zorgen. Je wilt graag vooruit denken, en dan het liefst positief, maar wat brengt de toekomst? Kan ze inderdaad de kerstboom optuigen, of laten we dat dit jaar maar zitten. De tijd zal het leren. Vanmiddag heeft ze in de knutselruimte het gietertje af gemaakt en is gelijk al weer begonnen aan een nieuw dingetje. Kaarten moeten er wel verstuurd worden, dus maar weer aan een nieuwe begonnen. Wel knap hoe ze dat allemaal doet.


Wie naar de toekomst verlangt, wil het heden vermijden.

Slapen en maar hopen op betere tijden