Weekend zit er weer op. Niet echt van kunnen genieten. Het hele weekend stond in het teken van de ervaring van vrijdag. Het bezoekje aan de Voord. Wat het zo moeilijk maakt is de onzekerheid. ook ik weet dat ze het er moeilijk mee heeft. Dat maakt het voor mij lastig om een beslissing te nemen. Ook weet je niet of het een noodzakelijke beslissing is. Daar hoop ik morgen achter te komen. Verder is het natuurlijk nooit leuk als je iets te weten komt, misschien moet je ook wel niet alles willen weten, wat je dan als een mes op de keel ervaart. Zoals het beschikbaar zijn van een eenpersoonskamer, die je nu ook hebt en eigenlijk niet wilt, maar dan ook wel weer. Heel veel gepraat en ook regelmatig dingen moeten zeggen die je eigenlijk niet wil zeggen tegen iemand waar je zo veel van houdt, maar die nodig zijn om haar ook te laten beseffen waar het over gaat. Soms heb je spijt dat je het gedaan hebt, maar meestal heeft het ook mij pijn gedaan. Vanmiddag had ik zelfs het idee om haar gewoon naar huis te halen en dan maar te proberen met alle mogelijk hulp, maar toen kwam ze weer te vallen en werd dus heel vervelend weer met de neus op de feiten gedrukt. Ze gleed uit over haar eigen pantoffel. Er is ook nog wel iets goed gegaan het weekend. Schillen van aardappels met de piepermiep ging prima. Ook het borstelen van Donja maakte haar ook wel weer even blij. Heb wel het idee dat het steeds iets beter gaat. Sla met diknat smaakt toch ook nog niet zo slecht, al had ik er iets meer van willen genieten. Nieuwe week nieuwe kansen zullen we maar zeggen, maar het weekend heeft ons beide geen goed gedaan. Zaten er regelmatig helemaal door heen.
Positief denken is eenvoudig als alles goed gaat...Echt positief denken leer je op de moeilijke momenten.
Hoop op een goede nachtrust, tot morgen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten