Weekend gestart

We waren iets later thuis uit de Voord dan gedacht, want er was nog fysiotherapie ingelast. Na thuiskomst geen tijd om even rustig te gaan zitten, maar gelijk naar de wc. Op de één of andere manier neemt ze dan weer gelijk het heft in handen en voel ik me net een verpleger. Ben in totaal, direct na thuiskomst, bijna 1 uur bezig geweest met het verzorgen. Naar de wc, van de wc, naar de wc, van de wc. Dat ging maar door. Daarna eindelijk even onderuit in de tuin. Niet voor lang, want er moesten ook nog boodschappen gedaan worden. Even samen iets drinken en toen vielen de oogjes al weer dicht. Heb ik nog lekker wat kleine klusjes kunnen doen. Dat is ook wel weer fijn. Ze heeft geslapen tot we gingen eten. We gaan er maar vanuit dat het morgen anders zal gaan. De linker hand is niet meer zo ontspannen als gisteren. Misschien toch iets teveel gedaan of te hoge verwachtingen. Donja was weer helemaal los toen Gretha thuis kwam en die heeft weer de dag van zijn leven.
Gelukkig was er vanavond iets meer rust, want anders ben ik bang dat ik het niet vol ga houden.

Het leven is als een doos bonbons – je weet nooit wat je eruit zal halen.

Geniet van het weekend

Ruzie met armsteun

Vandaag waren de vingers wonderwel zeer ontspannen. Ze lagen bijna recht op de rolstoel. Zelfs was er vanavond een moment dat de linker hand de rechter arm vast hield. Wel kan ze nog niet wennen aan de nieuwe armsteun. Zelf heb ik ook het idee dat ze een beetje ongelukkig moet gaan zitten om de arm lekker ontspannen in het gootje neer te kunnen leggen. Misschien gaan de ergo dames er morgen nog wel ff naar kijken. Vanmorgen gingen de dagelijkse handelingen, wassen/douchen en aankleden prima en ze kreeg de boodschap mee om het mij in het weekend te verbieden om haar te helpen.

Dat zal lastig zijn, maar de boodschap is wel duidelijk. De therapie aan de linker arm/hand lijkt toch zijn vruchten af te gaan werpen of zou het de zelf oefening zijn. Laten we het voor het gemak maar op een combinatie houden. Afgelopen nacht had ze nog weer een verdrietig moment. Toen zag ze het weer even niet zitten. Daarom heeft ze ook altijd een zakdoek bij zich. Dan is een traantje weer gauw weg gepinkt.  Vanmiddag weer verder met, volgens zeggen, weer een bijzondere kerstkaart en vanavond wezen wandelen naar het winkelcentrum. Lekker softijsje met advocaat genomen. Die was echt lekker. Verrassing was de foto in de krant ivm aanstaande dierendag. Morgen mooi op tijd naar huis. Geen fratsen, maar lekker op de ligstoel in de tuin en genieten van het prachtige weer.

Een gulle glimlach zegt meer dan een half woord.

Tot morgen

Aangepaste stoel

Vandaag leek een rustige dag te worden. Op het programma stond alleen inloop. (creatief bezig zijn.) Het liep echter anders. Tijdens de inloop werd ze opgehaald door de fysio. Er moest toch gewerkt worden. Ook de ergo had nog een verrassing in petto. De rolstoel werd aangepast, nieuw kussen, een krukken standaard achterop (aan de verkeerde kant), éénhandige rembediening en een andere armsteun. Het trippelen blijft echter zwaar met deze "tank". Moet je al zulke zere benen hebben. Dat wordt daar niet beter van. Vanmiddag lekker genoten van het mooie weer en een best stuk wezen wandelen (met de rolstoel). Onderweg nog even een fijn softijsje gedownload en toen was het al weer tijd om terug te gaan voor het eten. Gretha is nu bezig met het "spiegelen". D.w.z. dat de rechterhand de beweging voordoet en de linker moet het dan proberen na te doen. Dat zou de hersenen moeten stimuleren. Afgelopen nacht weer drama met slapen. Vroeg in de ochtend paracetamol gekregen en toen in slaap gevallen. Overdag haalt ze de schade 's middags in. Ze ligt dan erg vast te slapen. Dat is inmiddels al wel herkenbaar. We gaan al weer mooi richting weekend. Een weekend met volgens zeggen mooi weer. Genieten.

Geniet nooit met mate.

Groeten.

Het was een droom

Weer vroeg uit de veren. De ergo-dames stonden weer aan het bed om te kijken hoe het gaat bij het douchen en aankleden in welke volgorde dan ook. Volgens Gretha gaat dat allemaal goed. Ook was er gewoon ergo na het ontbijt en daar wordt er meer aandacht besteed aan de linkerhand. Ook de fysio stond te trappelen om met haar aan de gang te gaan. Ik heb toch het idee dat de vingers iets meer beweging krijgen en ook voelen ze iets minder gespannen. Ze kan er nog niets mee doen, maar misschien moeten we wel blij zijn met dit kleine beetje. Ze vertelde dat ze de ogen dicht deed en zich zelf toen zag lopen met twee krukken. Toen ze de ogen weer open deed bleek het een droom en dus niet waar. Ze kan niet lopen met twee krukken. Misschien moet ze zich toch tevreden stellen met de rollator. Is dat geen goed alternatief? Voorlopig? Morgen 3 weken in de Voord en als ik zie hoe langzaam zaken verbeteren, maak ik me toch wel een beetje zorgen. Je wilt graag vooruit denken, en dan het liefst positief, maar wat brengt de toekomst? Kan ze inderdaad de kerstboom optuigen, of laten we dat dit jaar maar zitten. De tijd zal het leren. Vanmiddag heeft ze in de knutselruimte het gietertje af gemaakt en is gelijk al weer begonnen aan een nieuw dingetje. Kaarten moeten er wel verstuurd worden, dus maar weer aan een nieuwe begonnen. Wel knap hoe ze dat allemaal doet.


Wie naar de toekomst verlangt, wil het heden vermijden.

Slapen en maar hopen op betere tijden

Slapen

Vandaag was het een dag om gauw te vergeten. Er was geen therapie. (?) Dus veel tijd in bed doorgebracht. Vanmorgen al moeilijk wakker te krijgen. Sliep net zo vast als zaterdag. Vanmiddag was het niet veel anders. Toen ik kwam sliep ze, en was ze erg ver weg. Duurde wel even voor ze goed en wel wakker was. De rest van de dag en avond was ze er wel goed bij. Beetje puzzelen, buiten zitten en koffie (jus'orange) drinken. De humor was aanwezig en ook was ze wel weer scherp met haar opmerkingen (leuk). Gezellig beneden gezeten en niet echt vroeg naar huis gegaan. Kreeg nog weer een bui op mijn kop. (was op de fiets), maar je wordt maar 1 keer nat. Eigenlijk een dag waar niet zo veel over te vertellen valt.
Morgen meer.


Een bepaalde invloed van aanhoudende verveling is essentieel voor een gelukkig leven.


Slaap lekker

Gestampte prei met spek

Wat een heerlijk weekend gehad. Vrijdag al met mooi weer naar huis. Zaterdag mooi weer, alleen heeft Gretha weer erg lang en diep geslapen. 's Avonds samen Ajax-Twente gekeken en ook samen gebaald dat Ajax niet heeft gewonnen. Tegelijkertijd realiseer je je dat er veel ergere dingen in het leven zijn. Gretha ging vroeg naar bed. Ze was moe. Vandaag (zondag) eerst even lekker in bad. Daarna koffie met een appelpunt en lekker genieten van het prachtige weer. Nog even op visite geweest en daarna weer even in de tuin. Ik ben daarna aan het koken gegaan. Gretha wilde graag gestampte prei met spekkies. Moet eerlijk zeggen dat het erg lekker was. Morgen heb ik nog een prakkie over. Ook is ze nog even creatief bezig geweest. Ze heeft van die uitdrukvellen om zelf kaarten te maken. Dat vindt ze erg leuk en ik vind het erg knap hoe ze dat doet met 1 hand. Na het eten wilde ze weer terug naar de Voord. Kan ze lekker op tijd naar bed. Toch, ondanks het rustige programma in het weekend, was het weekend wel vermoeiend. Daar moet je echt rekening mee houden. Hoop dat ze vanavond een keer lekker kan slapen. In het weekend heeft ze eigenlijk best goed geslapen, al is ze 's nachts ook wel vaak wakker en ik dus ook. Voor mij is zo'n weekend ook best zwaar. Ze moet nog steeds bij de meeste dingen geholpen worden. Edoch het lopen met 1 kruk gaat erg goed. Dat heeft ze toch maar mooi gewonnen.

Je hoeft niet per se je tempo op te voeren om meer uit het leven te halen.

Tot morgen

Vlag weer in top

De vlag hangt weer in top, dus Gretha is weer thuis. Afgelopen nacht dus weer niet geslapen. Ze begint dus weer niet uitgeslapen aan het weekend. Hopen dat ze niet het hele weekend slaapt. We hebben nog een paar dingetjes die we willen doen. Vanmorgen is ze weer creatief bezig geweest. De gieter moet nog afgelakt worden en dan is die klaar. Voor dat we aan het weekend konden beginnen was er eerst nog een gesprek met de arts. Het blijkt dat er niet goed gecommuniceerd is vanuit de Vogellanden naar de Voord over de te volgen therapie.Met name de behandeling met de tens kwam weer ter sprake. Nu gaat er vanuit de Voord contact gezocht worden met de Vogellanden over deze behandeling. Wordt dus vervolgd. De arts was zeer tevreden en dan met name over de zelfwerkzaamheden van Gretha mbt het masseren van de hand c.q. vingers. Afspraak gemaakt voor over 2 maanden. Ons restte nog de medicijnen voor het weekend te pakken en dan naar huis. Het feit dat ze al een paar nachten niet geslapen had begon zich al vroeg in de avond op te spelen en al vroeg ging ze naar bed. Proberen maar te genieten van het mooie weer in het weekend en hopen dat ze hier thuis wel kan slapen.

Alles heeft te maken met al het andere.

Fijn weekend en tot zondag

Slechte nacht

Wanneer komt het moment dat ze een keertje lekker slaapt. Nu de morfine ook zijn werk niet heeft gedaan ga je je dat toch afvragen. Hoe lang hou je dat nog vol. Gaat dit ook niet ten koste van de therapie. Is dan het weekend weer het moment om bij te tanken? weer allemaal vragen. Misschien hebben we weer niet de gelegenheid om leuke dingen te doen omdat ze het hele weekend op bed ligt en slaapt. We zullen het zien.  Ze is in ieder geval wel druk met de therapie. Vanmorgen weer ADL en ook fysio. Op de fiets gezeten en met de rollator naar buiten geweest. Vanmiddag weer naar de  inloop in de creativiteitsruimte waar ze bijna klaar is met het opleuken van de gieter.
Zelf zegt ze dat ze een taaie is en als er gevraagd wordt hoe het gaat, dan moet ik zeggen dat het steeds beter gaat. Echter door de rugklachten heeft de fysio  steeds meer problemen om de juiste therapie te kunnen geven. Ik hoop niet dat we weer dezelfde problemen krijgen als in de Vogellanden. Ten aanzien van de pijnmedicatie denkt  Gretha zelf dat er te veel tijd zit tussen de pijnstillers. Morgen maar eens bespreken met de arts. Vanavond komt er een koor uit Dronten zingen in de Voord.. Denk dat we maar weer even op het terras plaats nemen, maar denk niet dat het ons repertoire is. Het licht ging weer langzaam uit en al vroeg lag ze in haar mandje. Hopen dat ze met een inslaper en de nodige pillen wel aan haar rust komt.

Als je denkt dat alles tegen zit denk dan opnieuw.

Groeten

Voordgang

Een korte terugblik op 2 weken de Voord. Vandaag 2 weken geleden was de verhuizing van de Vogellanden naar de Voord. Dat had nog al wat voeten in aarde en kostte menig traantje. Nu denk ik dat het een goede keuze is geweest. Ze is tot rust gekomen en de fysiotherapie is inmiddels goed op gang gekomen. Ook nu moet er zo af en toe een pas op de plaats gemaakt worden, want dan wordt het te zwaar. Mede door de rugklachten die heel veel pijn veroorzaken. De elektrostimulatie is (nog) niet opgestart. Gretha is zelf wel erg druk met het stimuleren van de linkerhand en dat werpt wel zijn vruchten af. De vingers worden steeds vaker iets meer ontspannen. Ook de kracht in de linkerarm wordt steeds beter. De ergo is bezig met inventariseren wat er aan hulp nodig is bij de dagelijkse handelingen, zoals o.a het douchen en aankleden. Er is de afgelopen periode wel enige vooruitgang geboekt. Het gaat je nooit snel genoeg, maar ook die kleine stapjes vooruit moeten we koesteren.
Vanmiddag samen met Donja op bezoek geweest. Het moment van herkenning was leuk. Ik kwam even op de 2e plaats, maar ik kan ook niet zo kwispelen als Donja. Daarna ging hij (Donja) over tot de orde van de dag en vond het heel vervelend dat hij niet los kon lopen. Ben toen maar weer op tijd naar huis gegaan en dat vond hij het beste. Vanavond had ze nog even een benauwd moment toen ze op de wc zat en hulp nodig had die niet direct beschikbaar was. Dan blijkt ook maar eens weer dat ze dat nog niet alleen kan. Op een gegeven moment hoorden we haar roepen en ben ik maar gaan helpen. Verder heeft ze vandaag een gesprek gehad met de psycholoog. Onderwerp het verblijf in de Voord. Ze was vanavond af en toe een beetje nukkig, maar had ook wel haar vrolijke momenten. De medicatie tegen de pijn is aangepast en ze krijgt nu morfine. Hopen dat die beter helpen en dat ze ook in de Voord eens lekker kan slapen.

Zonder moeite geen vreugde. Wie bloemen plant moet veel water dragen.


Slaap lekker

Stil in huis

Je zou toch denken het went wel, maar niets is minder waar. Zeker als alles weer aan de gang is en we richting halverwege de week gaan, kijk je al weer uit naar komend weekend. Het afgelopen weekend ging het eigenlijk best wel redelijk. Zondag was ze wel erg druk en dan is dat best zwaar, dan verlang je echt wel even naar een rust moment, maar als dan het weekend voorbij is en je komt thuis vanuit de Voord, wilde je dat ze thuis was. Dan is de stilte om je heen niet prettig. Vandaag had ze in de Voord een prima start. Ontbijt met een cracker met kaas, plakje ontbijtkoek en een slagroompunt. Afgelopen nacht niet goed geslapen van de pijn. Daar  wel extra medicatie voor gekregen. Die constante pijn is toch wel een groot probleem. Er was vandaag verder weinig therapie. Vanmorgen alleen fysio en daar zijn ze met de linker arm aan de slag gegaan. Vanmiddag naar de inloop om nog even creatief bezig te zijn en toen stond ook al weer snel het bezoek voor de deur. De huisarts kwam ook nog even een kijkje nemen. Hij was benieuwd hoe de vlag er nu voor stond. Wel kreeg hij korte brieven van de situatie, maar daar kon hij zich geen goed beeld bij vormen, dus vandaar zijn bezoekje. Erg attent van hem en dat is zeker door Gretha gewaardeerd. Vandaag bij de opticien ook nog even navraag gedaan of er hulpmiddelen bestaan voor het fenomeen hemianopsie.  Ze kende het wel, maar volgens haar was er niets, met bijvoorbeeld een bril, aan te doen. Vanavond was ze wel aardig goed te spreken. Hebben een hele tijd beneden op de rieten stoelen gezeten. Het voelde een beetje of je op een terras zat en dat voelde best lekker.

Als je geen ster aan de hemel kunt zijn, wees dan een lampje in je huis!

Slaap lekker

Wandelen

Drukke dag in de Voord. Al vroeg onder de douche onder de bezielende leiding van de ergotherapeut. Kijken hoe het gaat als ze alleen gaat douchen, afdrogen en aankleden. Volgens Gretha ging het goed al noemt ze het zelf beginnersgeluk. Na het ontbijt fysiotherapie en daarna ergotherapie. Bij de ergo geknepen in de sille-putty. Kracht meten en kijken waar de kracht in de hand/vingers zit. Vroeger gebruikten wij dat om een stuiterbal van te maken. Ook al weer verdwaald. Ze zat al weer in de gele gang.  Vreemde kamer. Alles onbekend wel chocolade op tafel.. Nu viel wel het kwartje en snel naar de goede kamer in de rode gang. Vanmiddag even lekker wandelen naar het winkelcentrum in de vrijheid.  Genieten van een fijn zonnetje. Ze begint al een beetje te wennen. Het lijkt toch een goede keus geweest om naar de Voord te gaan. Zelf is ze heel erg druk met oefenen van de linker hand en vingers. Dat heeft resultaat, want regelmatig bewegen de vingers en zelfs af en toe is de hand helemaal open. Net als vanmorgen onder de douche. Als ze zich goed ontspant heeft dat een positief effect op de hand.

Zwaartekracht is niet verantwoordelijk voor het feit dat mensen op elkaar vallen!

Tot morgen

Weekend-dipje

Het weekendje thuis zit er weer op. Inmiddels ligt Gretha al weer in haar "mandje" in de Voord. We hebben een leuk, maar best druk weekend gehad. Kwamen nog tijd tekort, ondanks het feit dat ik geen voetbalverplichtingen meer had. In tegenstelling tot vrijdag had ze zaterdag geen goede dag. Laat uit bed maar toch heel erg moe. Verder zere benen en een zere rug. We zouden 's avonds nog even naar een verjaardag, maar dat heb ik maar afgezegd aangezien ze daar niet toe in staat was. Dan maar lekker op tijd naar bed en proberen te slapen. Gretha heeft lekker geslapen, maar eigende zich wel het grootste deel van het bed toe. Daardoor bleef er voor mij niet zo veel ruimte over. Dus slecht geslapen. Dan ben je de volgende dag aardig brak. Lekker onder de douche en voor Gretha het bad vol laten lopen. Heerlijk bruisen, maar wegens gebrek aan geduld duurde het niet zo lang voordat ze er weer uit wilde. Toch wel fijn genoten van de bubbels en helemaal uitgerust. 's Middags heel gezellig veel visite. Ze was het middelpunt van de belangstelling. Wat een energie had ze. Het was één waterval, zoveel praten. Duidelijk in haar sas. na een koningsmaal weer klaar maken voor vertrek naar de Voord. Een wekelijks ritueel, wat ons steeds eenvoudiger af gaat. Het lopen in huis gaat steeds beter,  al heeft ze bij de meeste dagelijkse dingen wel hulp nodig. Elke week merken we nog steeds kleine stapjes voorwaarts en dat is goed. het gaat natuurlijk nooit snel genoeg, maar we blijven hoop houden.

De zelf gemaakte kerstkaart

Geduld is de eigenschap die ons in staat stelt te voorkomen dat negatieve gedachten en emoties de macht over ons krijgen.

Tot morgen

Leuke dag

Vandaag was het een leuke dag. Ze moest er wel vroeg uit, maar kon rond 10 uur naar de activiteiten therapie. Er moest nog een kerstkaart afgemaakt worden en dat is gelukt. Hij is heel mooi geworden en nu nog iemand zoeken waar we deze kaart heen sturen. Ze is inmiddels weer met een nieuw projectje begonnen. Het middageten smaakte prima en ze had haar bord helemaal leeg. Vanmiddag weer mooi op tijd huiswaarts en nog even lekker genieten van het mooie weer. Niet gelijk op bed, maar nog even wat knutsel-attributen gekocht. Vanavond Ad Claassen en Patrick Visch van de voetbalvereniging op visite gehad. Dit ivm het afscheid als trainer van de SV 't Harde. Was heel gezellig. Morgen maar eens even kijken hoe de dag er uit zal zien op mijn 1e "voetballoze" zaterdag. Er is in ieder geen tijdsdruk. Met de linker hand van Gretha gaat het weer een klein stukje beter. De duim gaat weer wat luisteren en verstopt zich niet meer zo in haar hand.. Hij oogt wat meer ontspannen en soepeler. Maar eens kijken waar dat gaat eindigen.
Deze stukjes worden trouw gelezen. Inmiddels zitten we al over de 5200 hits en dat is echt een geweldig aantal. Er komen ook nog steeds nieuwe lezers bij en dat is heel mooi. De reacties via Facebook, Hyves, Twitter of hier zijn ook louter positief. Nu weer even een pauze en lekker genieten van het weekend.

Heb vertrouwen in kleine dingen, want daarin ligt je kracht !

Tot zondag met meer nieuws over het weekend.

Eigen initiatief

Programma was vandaag niet veel anders. Vroeg uit de veren voor de fysio en daarna ergo therapie. Stabiliteitsoefeningen gedaan. Ze moest papiertjes oprapen van de vloer. Kun je vergelijken met de knabbeltjes van Donja. Als die los gaat liggen die dingen ook overal over de vloer. Vanmiddag geen zin om op bed te blijven liggen en de activiteitenruimte opgezocht. De kaart was nog niet af, maar ook aan iets nieuws begonnen. Ik was er al om iets over 3 en er was niemand op de kamer. Toen maar even gekeken in de activiteitenruimte waar ze heel druk bezig was met een zeephangertje. Die heeft ze af kunnen maken en daarna nog even gezellig beneden een kopje koffie gedronken. Ze ziet er goed uit. Heeft rust, maar wil ook weer niet niks doen. De pijn blijft, daar kunnen ze in de Voord ook niets aan doen. Ik heb het gevoel dat ze toch wel een goede keuze heeft gemaakt om naar de Voord te gaan. Ze is rustig en ziet er weer prima uit. Lekker uitgerust. Hopen dat ze niet het hele weekend op bed kruipt.

Begin de dag nooit met de scherven van gisteren.

Groet

Verwendag.

Denk dat ze er nu wel achter zijn dat ze het liefst lekker blijft liggen 's morgens, maar vanmorgen was het weer "vroeg" uit de veren voor de fysiotherapie. Toch maar weer ontbijt op de kamer, want dan gaat het toch sneller en kan mevrouw iets langer blijven liggen. Nog niets veranderd ten opzichte van 30 jaar geleden. De nacht was niet fijn. Met de gedachten bij de mededeling over het dunne stukje ader in het hoofd. Nat van het zweet wakker geworden.  Het was vanmorgen de dag van de balanstest. Dezelfde test hebben ze ook afgenomen in de Vogellanden, dus een goede vergelijking. Bij de meeste handelingen die gedaan moesten worden was de balans prima. De score was dan ook iets hoger dan in de Vogellanden. Een kleine vooruitgang dus met als resultaat dat ze zich alleen over de verdieping mag bewegen. Wel de goede kamer kiezen en de route in de gaten houden. Vanmiddag was ze vrij, dus jas aan en even naar de schapenmarkt. Heel gezellig al werd het later wel een stuk frisser. Daarna bij huis aan om de hond nog even een aai te geven en toen weer terug naar de Voord voor het avondeten. En weer een dag voorbij.

Ontdek het meest elementaire plezier: eten, ademhalen, wandelen,
genieten, aanraken, zien, slapen ...


Groeten

Geen hotel

Gisteren was het blijkbaar verwendag. Ontbijt op bed gekregen. Vandaag was de realiteit anders. De fysiotherapeut stond aan het bed, want er moest geoefend worden. Dus geen ontbijt op bed. Eerst douchen en dan snel naar de oefenzaal. Op het menu stond vandaag bloemkool met een hamburger. Smaakte prima volgens Gretha en heeft dus goed gegeten. Bord was niet helemaal leeg volgens zeggen, maar dat hoeft ook niet meer. Dat is alleen nodig als je klein bent. Dan moet je er nog van groeien.. Vanmiddag moest ze naar het ziekenhuis op consult bij de neuroloog. Het blijkt dat er nog een adertje, in het hoofd, een dunne plek heeft. Het plekje is nog maar 4,3 mm en zolang het onder de 1 centimeter blijft hoeven we ons geen zorgen te maken. Verder was er niet zo veel bijzonders te melden. In november zal er een vaatonderzoek plaats vinden en dan zal er gekeken worden of het plekje groter is geworden. Verder hebben we het nog even gehad over het neglect of hemianopsie. Door het lagere tempo van de therapie is ze inmiddels wel meer uitgerust en ziet ze er wel iets beter uit. Nu maar hopen dat ook de rest snel vooruit mag gaan.

Blijf lachen, misschien fleurt het iemand op!


Tot morgen

Hemianopsie

In het vorige bericht al enigszins aangegeven, maar afgelopen weekend heb ik besloten, na er goed over na gedacht te hebben, te stoppen met het trainen en begeleiden van de A1 van de SV 't Harde. Vanavond heb ik het aan de groep medegedeeld. Het was een lastige keuze maar in het leven moet je prioriteiten stellen en in mijn geval heb ik gekozen voor Gretha. Zij heeft mij jaren achter elkaar gesteund met eerst als voetballer en later als trainer. Het is nu aan mij om eens iets terug te doen. Haar wereldje is op dit moment een stuk kleiner geworden. Vaak komt ze niet van de kamer af. Alles, ook de therapieën, moeten denk ik nog een plekje vinden. Volgens de testen in De Vogellanden heeft Gretha last van een neglect, maar de fysiotherapeut in de Voord bestrijdt dat. Die denkt dat ze last heeft van hemianopsie. Volgens wikipedia: Hemianopsie ('half niet-zien'), oftewel uitval van een gedeelte van het gezichtsveld, houdt in dat men blind is voor de linker- of rechterhelft van het Gezichtsveld. Als het voor beide ogen optreedt, spreekt men van Bilaterale_hemianopsie. Hemianopsie kan verschillende vormen aannemen afhankelijk van de plaats waar een beschadiging of afwijking in de optische zenuwbanen van het netvlies naar de visuele cortex optreedt. Bij hemianopsie is er vaak met het menselijk_oog zelf niets mis."
Ik weet niet of hier wat aan te doen is, maar daar ga ik de komende dagen maar eens naar op zoek. Hou me aanbevolen voor tips. Vandaag is ook de therapie opgestart, fysio en ergo. Lopen rondje de Voord. Lijkt me een prima therapie om ook eens op zoek te gaan naar het Grand café. Heb ik nog niet kunnen vinden. Bekers stapelen en iets met een bezemsteel bij de ergo. Het eten vond ze niet zo bijzonder, maar ze is natuurlijk ook wel verwend met mij als kok. Golden duo had ik nog nooit van gehoord, maar ze vond het niet lekker. Onthouden voor de volgende keer.

Vandaag is de eerste dag van de rest van je leven, maak er een mooie dag van!


Groeten

Gezellig weekend

Het zit er weer op. Gretha is weer terug naar de Voord. Beetje raar en onwennig. Het was er heel stil en eigenlijk niemand die door heeft dat je terug bent. Wat een contrast met de Vogellanden. We moeten er denk ik maar aan wennen. Maar je kunt dus ook met niemand praten over het weekend. Is dat nou het verschil tussen een verpleeghuis en een revalidatiecentrum? Een ander verschil viel op toen ik het programma van de komende week zag. Veel lege plekken in de agenda. Dagen met alleen 1x fysiotherapie en de rest weer niets. Ook op vrijdag staat niets ingepland. Kun je weer denken, mooi vroeg weekend vieren, maar daarvoor is ze niet daar. Is dat soms het verschil? We krijgen nu toch wel een heel raar gevoel bij het advies van de Vogellanden dat het beter is om naar de Voord te gaan. Is dit een goed tempo? Je gaat nu van een sneltrein naar stoomtreintje. Dat is vast niet de bedoeling. Het was desondanks een fijn weekend volgens Gretha. Lekker gegeten en vandaag heel gezellig veel visite gehad. Zaterdag was pyjamadag. Lekker uitrusten en verder veel op bed in de kamer het tuinleven goed in de gaten houden. De eekhoorntjes en veel jonge vogeltjes. Tenslotte was het ook het weekend van een belangrijke ingrijpende beslissing. Daarover later meer.

Plicht betekent met liefde doen wat men zichzelf oplegt.

Groeten

Terug in me eigen stulpje

Ben koud gewend in de Voord of we gaan al weer naar huis om weekend te vieren. Vandaag is ze uit haar zelf maar naar de activiteitentherapie gegaan. Er was een inloop uurtje. Anders duurt de dag zo lang. Beetje zitten knutselen en de eerste zelf gemaakte kerstkaart is bijna klaar. Daarna een lekker bordje zuurkool naar binnen gewerkt en na het eten naar huis. Mooi op tijd, Was toch geen therapie meer. Nu nog een beetje beter weer en het weekend kan beginnen. Toen ik thuis kwam maar verder gegaan met waar ik in de Voord mee bezig was. Rusten. Bijna de hele middag liggen snurken. Zere benen en een fikse blauwe plek van de val van vorige week. Dit weekend maar eens proberen de benen er goed onder te houden

Even stilstaan…, een hele vooruitgang

Tot zondag

Adempauze

De 1^e volle dag in de Voord was een rustige.  Beetje proberen contact te maken met mede bewoners. In het algemeen ouderen.  Volgens Gretha waren ze mopperig. Er is nog niet echt veel therapie gedaan. Intake gesprek bij de fysio en loopoefeningen. Bij de ergo alleen een intakegesprek.  Beide gesprekken gingen  over wat er vanaf 2 juni is gebeurt. Verder werden de doelen besproken.  Dat waren de activiteiten van vandaag (donderdag 8 september). Nog een paar stukjes weg gelegd van een puzzel, Vanmiddag samen met het bezoek koffie gedronken in de huiskamer. Was een beetje een bejaardendag en niet een dag die past bij iemand die zo snel mogelijk beter wil worden om naar huis te kunnen. We nemen maar aan dat het volgende week goed gaat beginnen.

Geduld, eens komt de dag van de oogst.

Tot morgen.

De weg kwijt

Vanmorgen al vroeg afscheid genomen in de Vogellanden. Het was een emotioneel afscheid, wat we eigenlijk ook wel verwacht hadden. Je bent, en dat blijkt nu, toch wel heel langzaam naar elkaar toe gegroeid en het voelt dan ook bijna als een grote familie. De ontvangst in de Voord was prima en dat voelde dan wel gelijk goed. Alle disciplines zijn langs geweest en er is ook een andere rolstoel verstrekt. Ik hoop dat er snel met de therapie begonnen kan worden, dat is beter voor haar dan het niets doen. Kwam vanavond terug en toen was haar kamer leeg. Ook in de huiskamer was ze niet. Spoorloos verdwenen. De verpleegsters hebben toen alle andere kamers doorzocht en ze bleek op bed te liggen op een ander kamer. Ze vond het al wel zo raar, radio en tv weg, geen kruk aan het bed, kast leeg, bed stond anders, maar toch gewoon op het bed gaan liggen of er niets aan de hand is. En een lol dat ze hadden. Dus nog geen eens begonnen en nu al het spoor bijster. Vanavond gaf ze aan de revalidanten uit de Vogellanden te missen. Daar kan ik me best iets bij voorstellen. Ik denk dat de gemiddelde leeftijd wel een kleine 30 jaar hoger ligt dan van de Ibis afdeling. Ik hoop echt dat ze zich hier gaat thuis voelen. De kamer is ook kleiner en ze heeft geen eigen toilet. Ze had wel lekker gegeten en de verpleegsters zijn ook allemaal aardig. Om goed te kunnen presteren moet alles er om heen wel voor elkaar zijn. Als je dan goed in je vel zit is het een stuk eenvoudiger. Ik hoop echt dat het goed gaat, want ze heeft haar keuze gemaakt voor ons. Dichter bij huis, dus minder reistijd. Ik ga zeker het samen eten missen. Maar eens kijken of daar een mouw aan te passen is. Zelf gaf ze aan, als ze nu nog een keer moest kiezen, een andere keuze te maken. Dus blijven in Zwolle. Belangrijk is overdag bezig te blijven, dus wel veel therapie alleen beter verdeeld over de dag. Dan moet ik er maar voor zorgen dat ze, op de momenten dat er geen therapie is, het naar haar zin heeft.

Voor de mensen die Gretha willen bezoeken of een kaartje willen sturen:
Het adres:
Verpleeghuis De Voord
T.a.v. Gretha Maes
Afd. de Waard(kamer 127)
Veldbloemenlaan 25
8081 DL Elburg

Postadres:
Postbus 10, 8080 AA Elburg

De bezoektijden voor afdeling De Waard zijn:
Maandag t/m vrijdag van 15.30 u-21.00 u, m.u.v. 16.45 u - 18.00 u in verband met de maaltijd.

Je hebt meer spijt in je leven van wat je niet gedaan hebt dan van wat je wel gedaan hebt

Tot morgen

Afscheid van de Vogellanden

Het klinkt misschien raar, maar ik heb toch een beetje een vreemd gevoel bij me. Het is voor Gretha, maar ook voor mij, de laatste avond in de Vogellanden. We hebben net het eten op en het smaakte eigenlijk prima. Geen feestmaal, maar gewone kost, zoals je ook thuis wel eens krijgt. Ik zal het gezamenlijk eten in het restaurant zeker gaan missen. Als je aan de revalidatie begint hoop je dat het moment van afscheid nemen zo snel mogelijk komt. Alleen ligt het nu iets anders. We gaan aan een volgende fase beginnen en dan blijkt dat afscheid nemen ook hier best pijn doet. Het geeft een raar gevoel om de plek te verlaten waar Gretha heel veel zweet en tranen heeft gelaten. Ook de plek waar ze heel veel vooruitgang heeft geboekt, dat moeten we zeker niet uit het oog verliezen. Ze is ten opzichte van het moment waarop ze de Vogellanden binnen kwam, en nu, hard opgeknapt. Ze loopt nog net niet via de voordeur weg, maar kan gerust met opgeheven hoofd de Vogellanden verlaten. Ik ben hartstikke trots op haar en ik weet dat ook anderen in onze omgeving dat zijn.  Niks dan lof voor de verpleging en de therapeuten. Er valt echter nog veel te verbeteren op de planning, maar dat hebben we ook aangegeven. Dat is jammer, want daar is Gretha toch voornamelijk over gestruikeld en dat was niet nodig geweest. Gedane zaken kun je echter niet meer terug draaien. Vooruit kijken en proberen de draai te vinden in de Voord. Wij (de mensen die haar liefhebben) zullen haar daar bij moeten helpen zoals we ook nu hebben gedaan, want ze zal het ook daar niet gemakkelijk krijgen. Ik ga zeker proberen om het haar daar zo snel mogelijk zo aangenaam mogelijk te maken. De kamer een beetje opleuken en van jezelf maken. Vanavond proberen het een beetje droog te houden en er maar een gezellige avond van maken.

De Zwakken wachten op hun kans, de Sterken zoeken hun kans en grijpen die, maar de Wijzen creëren hun eigen kansen.


Groeten en tot later

Keuzes bepalen je leven

De kogel is nu door de kerk. Deze week (woensdag) vindt de overplaatsing naar de Voord.in Elburg plaats. Na het vervelende weekend, waarin dit centraal heeft gestaan hebben we besloten, met alle kennis die we hebben en het gezonde verstand, om de revalidatie voort te zetten in De Voord. Het weekend heeft Gretha zoveel kracht gekost, dat kan ik niet nog een keer van haar verlangen. Als we vandaag geen keuze hadden gemaakt, had het komende weekend weer in het teken gestaan van een eventueel ontslag. Het team kon ook vandaag niet aangeven wat er volgende week besloten zou worden, maar ook nu geen inschatting maken hoeveel tijd ze nog nodig heeft om de stap huiswaarts te kunnen of mogen maken.. Het is echter niet geheel ondenkbaar dat volgende week toch voor vertrek uit de Vogellanden gekozen zou worden en onze inschatting is dat ook dan een terugkeer naar huis nog niet mogelijk is. Hoe graag we dat ook willen. Ze zou dan dus alsnog naar een verzorgingstehuis moeten en of er dan nog plek is in de Voord is dan maar de vraag. Je kunt dan maar beter zelf de regie houden en kiezen uit het minst slechtste. Misschien is het ook wel de beste keus en zien we het maar als een volgende stap voorwaarts. Dat zullen we later weten. Op dit moment (maandag om 18:30uur) is ze helemaal uitgeput en ligt te slapen op bed. Onder het eten vielen zelfs van vermoeidheid de ogen dicht. Ik heb haar de afgelopen weken nog niet zo uitgeput gezien. Veel therapieën zijn door de ontwikkelingen van vandaag niet doorgegaan. Alleen de elektrostimulatie en het gesprek met de psychologe gingen door. De elektrostimulatie deed het weer goed en de vingers waren weer goed ontspannen. De psychologe vond het een moedige beslissing en ook een verstandige keuze. Het geeft je mentale rust en het is dapper om het zo te doen. Aldus de psychologe van de Vogellanden. De komende dagen zullen best ingrijpend zijn, maar we moeten snel weer verder om zo weinig mogelijk tijd te verliezen. Het gaat er om een volgende stap te maken om weer samen thuis te kunnen zijn. Gretha is vanaf woensdag in ieder geval al een stuk dichter bij huis.
Rest ons nog om morgen goed afscheid te nemen in de Vogellanden.

Onze grootste roem ligt er niet in dat wij nooit vallen, maar dat we iedere keer dat we vallen weer opstaan.


Tot morgen

Dit wil ik niet meer.

Weekend zit er weer op. Niet echt van kunnen genieten. Het hele weekend stond in het teken van de ervaring van vrijdag. Het bezoekje aan de Voord. Wat het zo moeilijk maakt is de onzekerheid. ook ik weet dat ze het er moeilijk mee heeft. Dat maakt het voor mij lastig om een beslissing te nemen. Ook weet je niet of het een noodzakelijke beslissing is. Daar hoop ik morgen achter te komen. Verder is het natuurlijk nooit leuk als je iets te weten komt, misschien moet je ook wel niet alles willen weten, wat je dan als een mes op de keel ervaart. Zoals het beschikbaar zijn van een eenpersoonskamer, die je nu ook hebt en eigenlijk niet wilt, maar dan ook wel weer. Heel veel gepraat en ook regelmatig dingen moeten zeggen die je eigenlijk niet wil zeggen tegen iemand waar je zo veel van houdt, maar die nodig zijn om haar ook te laten beseffen waar het over gaat. Soms heb je spijt dat je het gedaan hebt, maar meestal heeft het ook mij pijn gedaan. Vanmiddag had ik zelfs het idee om haar gewoon naar huis te halen en dan maar te proberen met alle mogelijk hulp, maar toen kwam ze weer te vallen en werd dus heel vervelend weer met de neus op de feiten gedrukt. Ze gleed uit over haar eigen pantoffel. Er is ook nog wel iets goed gegaan het weekend. Schillen van aardappels met de piepermiep ging prima. Ook het borstelen van Donja maakte haar ook wel weer even blij. Heb wel het idee dat het steeds iets beter gaat. Sla met diknat smaakt toch ook nog niet zo slecht, al had ik er iets meer van willen genieten. Nieuwe week nieuwe kansen zullen we maar zeggen, maar het weekend heeft ons beide geen goed gedaan. Zaten er regelmatig helemaal door heen.

Positief denken is eenvoudig als alles goed gaat...Echt positief denken leer je op de moeilijke momenten.

Hoop op een goede nachtrust, tot morgen.

De Voordgang (vervolg)

Afgelopen dinsdag was het voortgangsgesprek, waarna duidelijk is aangegeven dat er geen beslissing is genomen over het blijven in de Vogellanden of het evt. vertrek. Vandaag lijkt alles in een stroomversnelling te zijn gekomen. Kreeg vanmorgen een telefoontje dat er in de Voord een kamer vrij was en dat het misschien verstandig was om daar maar eens te gaan snuffelen. De afspraak was snel gemaakt en voor we er goed en wel erg in hadden zaten we al in Elburg. Misschien is de manier van werken in de Voord veranderd, en is het veel groter geworden, maar verder is het nog niet zo veel anders. Misschien wat andere kleuren, maar dat weet ik niet meer. Komende maandag is er weer teambespreking in de Vogellanden en ik zou er niet van opkijken als ze adviseren om naar de Voord te gaan. Het komt allemaal wel snel nu. Volgens mij vindt Gretha het nog maar niks en of het zo moest zijn is er nu ook nog een  éénpersoonskamer vrij. Die zou ze kunnen krijgen, maar dan moet ze maandag beslissen en dinsdag al verhuizen. Langer kunnen ze de kamer namelijk niet vrij houden. Ook is het geen garantie dat ze dan die kamer mag houden. Als er iemand komt die de kamer  harder nodig heeft, moet ze verkassen. Dit gegeven maakt het voor ons een erg lastig weekend. Veel praten en een verstandige keuze maken, of geen keuze maken en het dan maar op ons af laten komen. Met alle risico's van dien, bijvoorbeeld dat een ander de regie over gaat nemen, terwijl je nu nog zelf kunt beslissen.

Maar kunnen wij dat wel ??????????

Het is beter de deur te openen dan naar het slot te staren

Fijn weekend en tot zondag.

Geen fijne dag

Toen ik vroeg waarom het geen fijne dag was, zei ze dat het kwam omdat ze vandaag overal lang heeft moeten wachten. Dat vond ze niet fijn. Het zingen, oefenen voor het songfestival, met weer het ouderwetse repertoire. Grijze haren, zomer in Zeeland en het Dorp. Ook de zilvervloot voer langs. Bij de fysiotherapie een rondje Vogellanden. Dat was wel lekker. Even buiten gelopen. Vandaag met een groot deel van de afdeling naar buiten een spelletje jeu de boules spelen. Niet gewonnen, maar ondanks dat, was het wel gezellig. De handmaster deed ook zijn werk weer. Het duurde wel weer even voordat er iemand was die haar kon aansluiten, maar toen dat eenmaal gebeurt was ging het voorspoedig. Nog 1 dagje en dan is het weer weekend. Lekker naar huis.

Ook tegenwind gaat wel eens liggen.

Tot morgen