Het moet niet gekker worden.

Ik denk dat het medisch best wel goed gaat met Gretha. Ze blijft echter veel pijn houden in de buik, benen en rug. Het lijkt er op dat alles wat haar zeer kan doen, dat dan ook doet. Ze krijgt nog steeds veel medicatie die voor verlichting moet zorgen maar ook om haar uit de depressie te halen en houden. We proberen een beetje de draad op te pakken, maar dat gaat op dit moment meer van mij uit. Ze trapt zelf regelmatig op de rem. Ik probeer weer een beetje ons leven op te pakken en dat betekent voor Gre dat ze weer langzaam aan naar de Voord moet voor de opvang,  of alleen thuis is, zodat ik naar kantoor kan gaan of ook eens wat anders kan gaan doen. Probleem is nog steeds de zelfredzaamheid, hoewel het wel steeds beter gaat. Die drempel om naar de Voord te gaan is inmiddels vrij hoog en het kost haar de nodige moeite. Op dit moment ook niet verwonderlijk gezien de operatie die ze onlangs heeft ondergaan. Toch proberen we het op te bouwen en daarbij moeten soms keuzes gemaakt worden die voor  ons beide niet leuk zijn. Voor mij omdat ik soms die keuze moet maken terwijl ik weet dat ze dat niet leuk vindt, maar ook voor haar omdat ze iets moet doen waar ze eigenlijk geen zin in heeft. Toch vinden we ook tijd voor leuke dingen. Afgelopen vrijdag zijn we naar een voorstelling geweest van Tineke Schouten. Even een paar uur waarin je niet aan alle sores denkt. Het was erg leuk en hoewel ze er tegen op zag, was het een geweldig leuke avond. Ze moest het gisteren en vandaag wel weer bezuren, maar is het dat waard? Ik weet het niet. Het valt niet mee en je kunt je heel moeilijk voorstellen wat ze voelt en hoe ze het beleeft.

Aan het eind is alles weer goed, is het niet goed, dan is het ook nog niet het eind.

Groeten

Het valt wel, maar nog niet mee.

Inmiddels zijn we al weer 2 weken thuis. Het gaat elke dag iets beter, al merkt ze er zelf niet zo veel van (zegt ze). We hebben de fysiotherapie weer opgepakt en het valt me mee dat er hoegenaamd geen terugval te bespeuren valt. Ik vind zelfs dat het prima gaat. Ze krijgt zelfs weer wat functies terug in haar linker hand. Nu moet ze dat nog zien te vertalen naar echt functioneel gedrag. Ze is nog niet weer naar de dagopvang geweest, want ik denk dat dit een iets te zware belasting is op dit moment. Ze is nog steeds erg moe en heeft ook dus nog veel rust nodig. Toen ze ontslagen werd uit het ziekenhuis was de HB-waarde 6,6 en inmiddels is die al wel gestegen naar 7,9. Het lichaam maakt dus ook al weer nieuw bloed aan.

Valentijnsboeket voor alle volgers.

Je zou bijna zeggen dat ze weer helemaal gezond is. Ze klaagt echter nog wel steeds over veel pijn in de buik en ik heb eigenlijk niet de indruk dat de medicatie, die ze er voor krijgt, echt veel doet. De wond daarentegen ziet er keurig uit, maar ik weet niet wat er in de buik nog voor overlast zorgt. Kortom ik ben niet echt ontevreden al wil je altijd meer.

Iemand die niet ziek is heeft vaak veel wensen, iemand die ziek is heeft er maar één.


Groet
Jan

Allen bedankt

Zo het eerste weekend, na het ontslag uit het ziekenhuis, zit er op. Wel een heerlijk gevoel om te weten dat de kanker helemaal uit haar lichaam is. Voor Gretha is het allemaal nog wel even wennen. Het gaat nu allemaal erg snel en ze kan het nog niet helemaal bevatten. De draad weer oppakken en zoveel mogelijk dingen proberen zelf te doen. De pijn in de buik zit er nog en dat zal nog wel even blijven. Echt beter zal het misschien pas worden als vrijdag de krammen er uit gaan. De wond geneest mooi en dat is toch een teken dat ze goed gezond is. Hoe anders het ook kan heeft ze vorige week in het ziekenhuis wel gezien. We realiseren ons dat dit een hobbel was die genomen moest worden om weer door te kunnen in haar (onze) strijd naar verder herstel van het infarct. Het is onvoorstelbaar hoeveel kaarten en andere blijken van medeleven ze heeft ontvangen. Via twitter, facebook, blog of op wat voor manier dan ook. Hartverwarmend allemaal en ondoenlijk om iedereen persoonlijk te bedanken, dus dan maar op deze manier. Wij willen dan ook iedereen die op wat voor manier dan ook zijn of haar medeleven kenbaar heeft gemaakt gemaakt en/of haar beterschap heeft gewenst daar hartelijk voor bedanken. Ook de vele bezoekjes, de afgelopen tijd, hebben ons goed gedaan.

Groeten van ons.