Om te beginnen wil ik alle lezers en volgers een goed, maar bovenal gezond 2013 toe wensen. Verder wil ik iedereen bedanken voor de geweldige steun door het sturen van kaartjes, telefoontjes, bezoekjes en noem alles maar op in de afgelopen periode . Ook Bart en Alie bedankt voor het mooie kerstpakket wat we voor de kerstdagen bij de voordeur vonden. Er zijn echt zoveel mensen die met ons mee voelen en aan ons denken, dat het bijna onmogelijk is om ze allemaal persoonlijk te bedanken.
Afgelopen nacht zijn we samen nog even in de feesttent geweest. Daar verzamelen veel dorpsgenoten zich om het nieuwe jaar te beginnen met het uitwisselen van allemaal goede wensen en het drinken van een nieuwjaarsborrel. Het was een erg vreemd gevoel om daar na een jaar van tegenslag en knokken weer te mogen staan niet wetende wat dit jaar ons weer mag brengen. Vorig jaar stonden we er ook nadat ze toen net 1 maand thuis was na haar revalidatie van het herseninfarct. Nu stonden we er met een volle rugzak met gebeurtenissen in 2012, zoals gebroken heup en weer een lange revalidatieperiode, maar ook de vakantie was heel speciaal moment. De terugkeer naar de plek waar ze haar herseninfarct kreeg en dan recent de mededeling, vlak voor kerst, dat ze darmkanker heeft. Dat het weer een zwaar jaar zal worden is wel zeker. We weten al dat er zeer binnenkort een (voor haar zware) operatie zal volgen. Volgende week beginnen we al weer aan de eerste ziekenhuisbezoekjes. Voor mij zal er op het werk ook het één en ander gaan veranderen. Wat voor werk mag ik gaan doen of welke kant wil ik zelf graag op. Vragen waar ik ook nog geen antwoord op heb, maar die ook een beetje naar de achtergrond worden verdrongen door de darmoperatie van Gretha. Dat staat voor mij op op dit moment op de eerste plaats. Het eerste vermeldenswaardige moment in 2013 heeft zich trouwens al wel aangediend. Toen we terug kwamen uit de feesttent hebben we samen een toost uitgebracht op het nieuwe jaar en elkaar belooft om er keihard tegen aan te gaan. Gretha met een wit wijntje, en dat was al heel lang geleden dat ze die heeft gedronken, ik met een glaasje gerstenat. Zo hebben we in dit prille jaar al de nodige emotionele momenten gekend en hoeveel zullen er nog gaan volgen.
Zelfs vanuit een bodemloze put, kun je het licht zien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten