Vanmorgen om half acht werd Gretha al uit bed gehaald door de thuiszorg om eens even lekker te douchen. Er stond weer een dagje de Voord op het programma. Al heel vroeg zat ze helemaal opgetut klaar voor vertrek.
Het duurde echter nog een mooie poos en zo opgewekt als ze vanmorgen vroeg was, zo snel sloeg de stemming om naarmate de tijd naderde waarop de bus zou komen. De tranen liepen over de wangen en de make-up zou gaan uitlopen. Het valt dan echt niet mee om een motiverende factor te zijn, maar als de bus er is, gaat de knop om en is het vrolijk "goedemorgen Wim". Tijd voor afscheid nemen en ieder gaat zijn eigen weg. Ik naar me werk en Gretha naar de dagbesteding. Ze had het vandaag wel aardig gevonden al vond ze het wel een zinloos gedoe. Ze is daar de vrolijke noot, en dat wordt door de andere mensen op de dagbesteding wel gewaardeerd. Ze vinden haar zelfs een zalig mens vanwege haar scherpe maar gevatte opmerkingen. Ze kwam vanmiddag ook wel aardig vrolijk, maar wel koud, thuis. Zo kan het dus ook en dat is best prettig. Ze had hele verhalen en tussen de regels door liet ze merken dat ze het toch ook wel leuk heeft gehad. Eigenlijk wil ze er ook niet weg en zoals ze dat zelf ook wel zegt "ik maak er wel iets van". Nu nog een keer op een "normale" manier van huis en het is helemaal voor de bakker. Morgenochtend is het in ieder geval goed, want dan is het weer knutselen met Carla.
Jouw goedemorgen maakt mijn goeiedag.
Tot later
Geen opmerkingen:
Een reactie posten