zondag 23 september 2012

Eenzaam

De pijnbestrijding heeft dus geen zin gehad of je moet het zo zien dat je nu weet dat dit middel niet helpt. Hetis wel een harde les, want Gretha zit nu echt diep in de put. Ze ziet het nu "even" niet meer zitten. Alle medicijnen die ze gebruikt zorgen er ook nog niet voor dat ze aangenaam leven heeft op dit moment. Het gaat allemaal nog niet zo voorspoedig. Het blijkt ook in de Voord lastig om afspraken na te komen en ook daar moet ze veel negatieve energie leveren. Na telefonisch contact met het ziekenhuis blijkt dat we ook niet eerder kunnen dan 23 oktober. Nou gaat de tijd wel snel, maar het is nog wel 5 weken. Dus weer 5 verloren weken.
Wat ze nu eigenlijk nodig heeft is een keer een succesje, of wat meer aanspraak. Ze voelt zich heel vaak eenzaam, ondanks het feit dat ik veel thuis ben. Ze wil ook wel eens met anderen praten en dat ontbreekt op dit moment. Het lijkt allemaal wel aardig voor elkaar, maar dat is de lijst. Het schilderij stelt op dit moment niet zo veel voor. Ook voor mij is er niet zo veel meer aan. Ik probeer nog wel mijn ontspanning te pakken, door in de tuin te wroeten, met Donja te lopen of naar de voetbal gaan, maar dingen samen doen is een zeldzaamheid geworden.

Het gerecht eenzaamheid smaakt wel goed als je het niet elke dag eet.

Tot ziens.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten