Lente

De lente is begonnen en dat was direct zichtbaar. Af en toe een sneeuwbui en voetballers die in korte broek op de fiets naar de training gingen. Als je goed luisterde hoorde je heel voorzichtig ook de vogels fluiten al komen ze op dit moment in het algemeen alleen nog maar om te eten in je tuin. Ook hier binnen is de lente voelbaar. Maar dan op een andere manier. Je merkt dat het begint te kriebelen en Gretha gaat steeds meer proberen. Ook zegt ze steeds vaker zin te hebben in de vakantie. Helpen bij het dekken van de tafel en ook mee willen helpen met het klaar maken van het eten. Gisteren heeft ze zelf een paar pannenkoeken gebakken. Heel spannend, maar ze smaakte prima. Als ik zo af en toe de afwas zelf wil doen, dan wil ze weer mee helpen. Dat zijn wel weer goede signalen. Het herstel van de operatie is eigenlijk zeer voorspoedig gegaan en ik denk zelf dat ze weer aardig op weg is. Binnenkort zal er nog wel weer een botox injectie moeten plaats vinden (verwacht ik zelf), want de spieren in de linker hand vertonen toch wel weer meer verkramping dan een paar maanden geleden. Ook de spalk zit nog niet helemaal lekker, dus misschien moeten we daar ook nog wel wat mee. Die botox injecties zijn waarachtig geen pretje. Ze zijn heel gemeen, want ze zoeken met die lange dunne naald de spier op en pas dan spuiten ze de botox er in. Dat doet heel gemeen zeer en daar ziet ze wel erg tegen op. Tenslotte gaan ze direct na de Pasen een poging doen om de pijn weer wat dragelijker te maken. Nu is het te hopen dat deze behandeling wel het gewenste resultaat heeft zodat in ieder geval de pijn daalt naar een aanvaardbaar niveau.

Hoe lang de winter ook duurt, het is zeker dat de lente volgt.

Groeten

Is het nou pech of...

Misschien ken je het wel. Je krijgt pech met de auto, maar je bent gelukkig lid van de wegenwacht. Die kan je dan weer op weg helpen. Heb je dan geluk of toch pech. Vorig jaar januari had Gretha een afspraak om mee te mogen doen aan een wetenschappelijk onderzoek om het herstel na een herseninfarct te bevorderen, toen ze plotseling haar heup brak. Onderzoek dus even in de koelkast. Lange periode van herstel en toen in december het bericht van die tumor in de dikke darm. Nu, na de operatie, weer een periode van herstel, wat trouwens best voorspoedig gaat. Vandaag weer opwachting gemaakt in het ziekenhuisbij de chirurg en de bevestiging gekregen dat het inderdaad allemaal goed is afgelopen en er geen nabehandeling nodig is. Heb je dan pech dat je een tumor bij je had of is het dan geluk dat alles schoon is, en er dus geen chemokuur achteraan komt en de tumor verwijderd is?? Ik weet het niet. Wat ik wel weet is dat het onderzoek waar ze aan deel zou nemen en ook graag wilde, (tijdelijk) gestopt is. Er vindt eerst een tussen evaluatie plaats over de tot nu behaalde resultaten. Mochten ze besluiten om toch door te gaan, dan horen we dat eind april. Geluk of pech? Tenslotte gaan we komende woensdag maar eerst weer eens praten op de pijnpoli over de niet gedane pijnbestrijding toen ze in het ziekenhuis lag. Gelukkig konden we daar wel snel terecht en nu ook maar hopen dat ze snel iets aan de pijn kunnen doen, zodat het een stukje dragelijker voor haar wordt. Binnenkort zullen wij ook de gevolgen van de crisis wel gaan merken. Het vervoer van en naar de dagopvang gaat veranderen, maar hoe het er precies uit gaat zien, weten we nog niet. Waarschijnlijk vrijwilligers die op de taxi gaan rijden, maar het kan ook wel zo zijn dat er een paar keer voor eigen vervoer gezorgd moet worden. Met dank aan dit kabinet. Zo zullen er nog meer zaken voelbaar worden, voor ons, maar voor heel veel mensen, die gebruik maken van voorzieningen uit de AWBZ. Het gaat dan met name om de berekening van de maximale eigen bijdrage. Het lijkt er op dat zuinig en spaarzaam leven keihard afgestraft wordt. We kunnen er echter niets aan doen.

TEVREDENHEID IS EEN BLOEMPJE DAT IN WEINIG TUINTJES GROEIT.

Groeten.
Jan