Dat waren de Kerstdagen.

Ik ben blij dat de kerstdagen weer achter de rug zijn. Kan me geen jaar bedenken die niet leuker was dan deze. Dat is trouwens ook niet zo verwonderlijk als je bedenkt dat je vlak voor kerst te horen krijgt dat je één van de meest gevreesde ziektes onder de leden hebt. Gretha is daardoor erg depressief en heeft dan ook geen zin om leuke dingen te doen. Het is zelfs zo erg dat we een bezoekje aan de woonboulevard gebracht hebben. Als we in het verleden iets niet deden, was het dat wel. Het duurde gelukkig niet zo lang, want voor we goed en wel aan het shoppen waren, was de lol er bij haar al weer af en wilde ze nog maar één ding. Naar huis. We waren trouwens ook niet op zoek naar iets, maar ze wilde gewoon even weg. Voor mij zei ze dan. Gelukkig was het vandaag iets beter. Een beetje het "normale" ritme, al was dat beperkt tot het bezoek aan de fysio en de thuiszorg vanmorgen  Het is ook wel lekker om een paar dagen geen wekker te zetten en ook dat Gretha niet naar de Voord hoeft. Om over het werk maar niet te hebben. Zo leuk is het daar de afgelopen ook niet geweest.

We moeten maar proberen te genieten van de hele kleine dingen die dan misschien wel leuk zijn. Er komen nog een paar lastige dagen. Het plein hier is het middelpunt van de jaarwisseling, dus melkbusschieten en veel vuurwerk en dat laatste begint nu al. Wel gezellig is de feesttent. Hoop dat we daar ook nog even ons gezicht kunnen laten zien. Heb je het halve dorp bij elkaar. Hebben we vorig jaar ook gedaan en was toen een weerzien met een heleboel bekenden, na haar infarct. Zal nu ook wel een hoog snotter-gehalte hebben.  Denk dat ik maar een extra zakdoek mee zal nemen.

We wensen allen al vast een fijne jaarwisseling en een gezond 2013.

Groet.

En dan is het toch …….

Dit is een periode waarin de mat  bijna elke dag vol ligt met kaartjes met daarop allemaal goede wensen zoals fijne feestdagen, een goed en gezond nieuwjaar en soms ook hele persoonlijke boodschappen. Hoe wrang is het dan dat we vandaag te horen kregen dat de tumor kwaadaardig is. Gelukkig zijn er geen uitzaaiingen geconstateerd in lever en longen. Wel zal de tumor zo snel mogelijk verwijderd moeten worden.

Hoe groot de tumor is, zien ze eigenlijk pas als ze opereren en dan weten ze ook pas hoe groot het deel is wat verwijderd moet worden. De tumor zit bij de overgang van de dunne  in de dikke darm. Dit deel van de darm zal dan ook zeker verwijderd gaan worden. Tevens zullen ook de lymfklieren, die bij dat deel van de darm horen, worden verwijderd. De verbinding tussen dunne en dikke darm zal weer worden hersteld en als het goed gaat hoeft er geen stoma aangesloten te worden. De lymfklieren zullen worden onderzocht op kankercellen en als die daarin voor komen zal er ook nog een chemo-kuur volgen. De eerste afspraak is al op 8 januari, dus we beginnen het jaar 2013 al weer “goed”. Het zal niet meevallen om ook deze hobbel te weer te nemen, maar het zal moeten. Hoeveel kunnen we nog hebben??

Onze persoonlijke wens is eenvoudig en klein, 
Gelukkig te leven en er voor elkaar te zijn.

Groet

De rugzak was nog niet vol

Gretha was al een hele poos heel erg moe. Ook heeft ze al heel erg lang pijn wat nog verergerd is na het breken van haar heup. Het feit dat ze zo moe is werd al snel gelinkt aan haar CVA. Later zelfs ook aan de pijn.

Ook ik maakte me er wel eens "schuldig" aan. Na het telefoontje, afgelopen donderdag, van de huisarts kijk ik er heel anders tegenaan. Een test bij de huisarts wees uit dat de HB-waarde van het bloed veel te laag is. In plaats van minimaal 7,5 bleef de wijzer steken bij 4,4. Veel te laag dus. Ook de test in het ziekenhuis gaf geen ander resultaat. Het is belangrijk om zo snel mogelijk de waarde omhoog te krijgen, maar we willen ook graag weten wat de oorzaak is van zo'n lage waarde. Dinsdag volgt er een opname in het ziekenhuis (ja weer) en krijgt ze een bloedtransfusie. Op woensdag gaan ze haar voorbereiden op een maag- en darm onderzoek wat dan op donderdag moet plaats vinden. Dus 3 dagen ziekenhuis. Gaat alles voorspoedig en gebeuren er geen rare dingen, dan mag ze donderdag weer naar huis. Ze ziet er verschrikkelijk tegenop en was, toen ze het vandaag hoorde, erg overstuur. Er komt dus steeds weer iets anders bij. Ook de pijnbestrijding heeft tot op dit moment ook nog geen resultaat gehad. Heeft dat misschien ook iets te maken met een te lage HB-waarde?

Als je verdrietig bent en even niet meer lacht, bedenk dan dat je huilt om wat je vreugde heeft gebracht.

Later meer